Νέοι κανόνες στην τηλεοπτική διαφήμιση
Η τηλεοπτική διαφήμιση φαίνεται να αποφυλακίζεται από το «σφικτό» 12λεπτο, σύμφωνα, τουλάχιστον, με νέα απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σύμφωνα με νέα απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα διαφημιστικά μηνύματα και τα μηνύματα τηλεαγορών στην τηλεόραση θα μπορούν να ξεφεύγουν από το αυστηρό 12λεπτο ανά ώρα. Πιο συγκεκριμένα, η Κομισιόν αποδέχθηκε τελικά, στις κεντρικές κατευθύνσεις για την αναθεώρηση της τηλεοπτικής οδηγίας, το αίτημα των μεγάλων τηλεοπτικών ομίλων για μεγαλύτερη ευελιξία στον διαφημιστικό χρόνο. Τι προηγήθηκε και ποια ήταν η υπερασπιστική γραμμή των καναλιών; Με επιχείρημα το ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν απώλειες από τη στροφή των τηλεθεατών προς τις διαδικτυακές τηλεοπτικές υπηρεσίες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την αλλαγή στην κατανομή του διαφημιστικού χρόνου.
Συγκεκριμένα, παραμένει στο 20% ο ημερήσιος διαφημιστικός χρόνος, ο οποίος διατηρείται μεταξύ 7 το πρωί και 11 το βράδυ, αλλά ο κάθε τηλεοπτικός σταθμός θα έχει την ευελιξία να κατανέμει τον διαφημιστικό του χρόνο στη διάρκεια της ημέρας χωρίς τον περιορισμό των 12 λεπτών ανά ώρα. Εγκρίθηκε, επίσης, η είσοδος της τοποθέτησης προϊόντων και χορηγίας στα τηλεοπτικά προγράμματα με μόνο όρο να ενημερώνονται οι τηλεθεατές για την τοποθέτηση.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι με αυτές τις αλλαγές οι τηλεοπτικοί σταθμοί ελεύθερης λήψης θα βοηθηθούν στον ανταγωνισμό με τις νέες πλατφόρμες παροχής περιεχομένου και θα συνεχίσουν να επενδύουν σε πρόγραμμα. Προηγήθηκε διεξοδική έρευνα που αποκαλύπτει ότι η εφαρμογή του κανόνα αυτού οδήγησε στην εισαγωγή διαφορετικών μορφών διαφήμισης. Στην Ισπανία, επί παραδείγματι, διαφορετικοί τύποι τηλεοπτικής διαφήμισης δεν θεωρήθηκαν διαφημιστικά μηνύματα από τις ισπανικές αρχές. Ωστόσο, το Δικαστήριο έκρινε ότι συνιστούσαν πράγματι διαφημιστικά μηνύματα και ως εκ τούτου έπρεπε να υπάγονται στον κανόνα του 12λεπτου.
Η πρόταση βρίσκεται ακόμη σε πρώιμα στάδια, και θα συζητηθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις εθνικές κυβερνήσεις προκειμένου να ενσωματωθεί στα εθνικά δίκαια των κρατών μελών. Αν κάτι τέτοιο «περάσει» όπως έχει προταθεί θα λειτουργήσει ως ενιαίος κανονισμός στην Ε.Ε. και ως ανώτατο επίπεδο ση σε όλη την ΕΕ, σύμφωνα με την οποία οι εθνικές κυβερνήσεις θα θέσει τα δικά τους όρια.
Σύμφωνα με νέα απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα διαφημιστικά μηνύματα και τα μηνύματα τηλεαγορών στην τηλεόραση θα μπορούν να ξεφεύγουν από το αυστηρό 12λεπτο ανά ώρα. Πιο συγκεκριμένα, η Κομισιόν αποδέχθηκε τελικά, στις κεντρικές κατευθύνσεις για την αναθεώρηση της τηλεοπτικής οδηγίας, το αίτημα των μεγάλων τηλεοπτικών ομίλων για μεγαλύτερη ευελιξία στον διαφημιστικό χρόνο. Τι προηγήθηκε και ποια ήταν η υπερασπιστική γραμμή των καναλιών; Με επιχείρημα το ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν απώλειες από τη στροφή των τηλεθεατών προς τις διαδικτυακές τηλεοπτικές υπηρεσίες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την αλλαγή στην κατανομή του διαφημιστικού χρόνου.
Συγκεκριμένα, παραμένει στο 20% ο ημερήσιος διαφημιστικός χρόνος, ο οποίος διατηρείται μεταξύ 7 το πρωί και 11 το βράδυ, αλλά ο κάθε τηλεοπτικός σταθμός θα έχει την ευελιξία να κατανέμει τον διαφημιστικό του χρόνο στη διάρκεια της ημέρας χωρίς τον περιορισμό των 12 λεπτών ανά ώρα. Εγκρίθηκε, επίσης, η είσοδος της τοποθέτησης προϊόντων και χορηγίας στα τηλεοπτικά προγράμματα με μόνο όρο να ενημερώνονται οι τηλεθεατές για την τοποθέτηση.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι με αυτές τις αλλαγές οι τηλεοπτικοί σταθμοί ελεύθερης λήψης θα βοηθηθούν στον ανταγωνισμό με τις νέες πλατφόρμες παροχής περιεχομένου και θα συνεχίσουν να επενδύουν σε πρόγραμμα. Προηγήθηκε διεξοδική έρευνα που αποκαλύπτει ότι η εφαρμογή του κανόνα αυτού οδήγησε στην εισαγωγή διαφορετικών μορφών διαφήμισης. Στην Ισπανία, επί παραδείγματι, διαφορετικοί τύποι τηλεοπτικής διαφήμισης δεν θεωρήθηκαν διαφημιστικά μηνύματα από τις ισπανικές αρχές. Ωστόσο, το Δικαστήριο έκρινε ότι συνιστούσαν πράγματι διαφημιστικά μηνύματα και ως εκ τούτου έπρεπε να υπάγονται στον κανόνα του 12λεπτου.
Η πρόταση βρίσκεται ακόμη σε πρώιμα στάδια, και θα συζητηθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις εθνικές κυβερνήσεις προκειμένου να ενσωματωθεί στα εθνικά δίκαια των κρατών μελών. Αν κάτι τέτοιο «περάσει» όπως έχει προταθεί θα λειτουργήσει ως ενιαίος κανονισμός στην Ε.Ε. και ως ανώτατο επίπεδο ση σε όλη την ΕΕ, σύμφωνα με την οποία οι εθνικές κυβερνήσεις θα θέσει τα δικά τους όρια.
