«Η Επόμενη Μέρα»

Συνέντευξη στους ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΟΥΚΑΛΑ και ΣΟΝΙΑ ΧΑΪΜΑΝΤΑ

Να ειπωθούν αλήθειες και μόνο αλήθειες. Να συνειδητοποιήσουμε τα προβλήματα που προκάλεσε η βαθιά ύφεση και να βρούμε λύσεις. Να καταλήξουμε -συνεργαζόμενοι- σε λύσεις που στηρίζουν όλους: διαφημιζόμενους, εταιρείες Επικοινωνίας και ΜΜΕ. Αυτός είναι grosso modo ο τριπλός κεντρικός στόχος του μεγάλου συνεδρίου που διοργανώνουν ο Σύνδεσμος Διαφημιζομένων Ελλάδος (ΣΔΕ), η Ένωση Εταιρειών Διαφήμισης Επικοινωνίας Ελλάδος (ΕΔΕΕ), ο Σύλλογος Εταιρειών Δημοσκόπησης & Έρευνας Αγοράς (ΣΕΔΕΑ), σε συνεργασία με την Ένωση Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Ραδιοφωνικών Σταθμών Αθηνών (ΕΙΙΡΑ), την Ένωση Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ), το Σύλλογο Επιχειρήσεων Περιοδικού Τύπου (ΣΕΠΤ), την εκδοτική εταιρεία Direction και την Boussias Communications. Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο του 2011, σε συνέχεια του προηγούμενου με τίτλο «Brands, Επικοινωνία, ΜΜΕ σε Κρίση;» που έγινε το 2009 και στις παρακάτω γραμμές οι αρμόδιοι για τη διοργάνωσή του μιλούν στο adbusiness για την κοινή αυτή προσπάθεια. Σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, απαντούν εκ περιτροπής στα ερωτήματα του περιοδικού, σκιαγραφώντας την κατάσταση.

Δ. Μαύρος (Πρόεδρος ΕΔΕΕ) - Κοινή επιδίωξη η βιώσιμη συνεργασία

Όπως γνωρίζετε, την προσπάθεια αυτή την είχαμε επιχειρήσει ξανά το 2009. Βέβαια, οι καταστάσεις τότε ήταν πολύ διαφορετικές. Μιλήσαμε τότε για brands in crisis, ωστόσο ήταν πολύ διαφορετική η ψυχολογία της στιγμής, καθώς δεν είχαμε εισέλθει ακόμη στην «πραγματική κρίση». Η προσπάθειά μας αυτήν τη στιγμή έχει να κάνει με το γεγονός ότι όλοι υφιστάμεθα πολύ έντονη πτώση στη δραστηριότητά μας, η οποία προκύπτει από το γεγονός της ύφεσης, άρα και της πτώσης της ζήτησης και των διαφημιστικών κονδυλίων -παρότι δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό- με αποτέλεσμα να δούμε πολλές εταιρείες στον κλάδο της διαφήμισης και της επικοινωνίας γενικότερα φέτος με πολύ μεγάλες ζημιές. Έχει πέσει σημαντικά η οικονομική δραστηριότητα όλων. Το ίδιο συμβαίνει και στα ΜΜΕ. Πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε με κάποιον τρόπο αυτή την κρίση.
Έτσι, είπαμε να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι, να κάνουμε μια έρευνα αγοράς, να δούμε τι λέει ο κόσμος και όλοι οι φορείς. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι στην έρευνα αυτή συμμετείχαν όλοι οι κλάδοι της βιομηχανίας και της επικοινωνίας και βάσει των ευρημάτων της θα έχουμε τη δυνατότητα να εντοπίσουμε τι απασχολεί τον κάθε κλάδο και ποια είναι τα προβλήματα των ανθρώπων και των επιχειρήσεων, ώστε να εξάγουμε ένα ασφαλές συμπέρασμα για το τι πρέπει να αλλάξουμε για την επόμενη μέρα, ο καθένας στο χώρο του. Διότι όλοι πρέπει να προσαρμοστούμε στα δεδομένα της κρίσης, με τελικό, θα έλεγα, ζητούμενο να θέσουμε σε διάλογο τα θέματα και να βρούμε λύσεις. Να προτείνουμε λύσεις, όχι όμως ο καθένας από τη σκοπιά του δικού του καλού, αλλά με απώτατο σκοπό να επιβιώσουν όλοι, με την προσφορά του καθενός στο κοινό καλό όλων των εμπλεκομένων. Κοινή επιδίωξη είναι η βιώσιμη συνεργασία και οι βιώσιμες επιχειρήσεις σε όλους τους κλάδους.

Θ. Φιλιππόπουλος (Πρόεδρος ΣΕΠΤ) - Να ξεπεράσουμε από κοινού την κρίση

Η κρίση δημιουργεί ακόμη περισσότερες ανάγκες προκειμένου να βγουν προς τα έξω οι σχέσεις μεταξύ των τριών πλευρών. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν διάφορες ανώμαλες καταστάσεις, οι οποίες μας οδήγησαν στη σημερινή «φούσκα» και των ΜΜΕ, αλλά και κάποιων υπέρογκων οικονομικών συναλλαγών ανάμεσα στα τρία μέρη. Πρέπει να υπάρξει ειλικρίνεια, πρέπει να εξαχθούν συμπεράσματα που θα εξορθολογίσουν την κατάσταση. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με την απληστία με την οποία λειτουργούσαν οι τρεις πλευρές όλα αυτά τα χρόνια. Οι αμοιβές των διαφημιστικών εταιρειών, οι απαιτήσεις των διαφημιζόμενων, οι ανάγκες των ΜΜΕ και όλα μαζί συνδυαστικά είναι αυτά που μας απασχολούν και τα οποία πρέπει να συζητηθούν με τρόπο καλοπροαίρετο, με στόχο να επιβιώσουν όλοι οι κλάδοι, προκειμένου να υπάρξει «επόμενη μέρα». Αυτήν τη στιγμή μιλάμε για κλάδους και για πολλές εταιρείες οι οποίες έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Ακόμη και οι διαφημιζόμενοι σε κάποιες κατηγορίες έχουν πρόβλημα κι αυτό τους καθιστά φυσικά πιο απαιτητικούς τόσο προς τα ΜΜΕ όσο και προς τις διαφημιστικές. Άρα, αλληλένδετα όλοι προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο λειτουργίας, έτσι ώστε από κοινού να ξεπεράσουμε την κρίση με τις μικρότερες δυνατές απώλειες και να δημιουργήσουμε ένα πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας ειλικρίνειας, αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες των άλλων παράλληλα με τις δικές μας, όπως πολύ σωστά είπε ο κ. Δ. Μαύρος.

Ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου, Νάσος Λέζος, μας δίνει το στίγμα της προσπάθειας.

Η επικοινωνία είναι βασικός μοχλός για την ανάπτυξη

Το συνέδριο «Επικοινωνία-Η Επόμενη Μέρα» αποτελεί τη συνέχεια του «Brands, Επικοινωνία, ΜΜΕ σε Κρίση;» που είχε γίνει το 2009. Στόχος τότε ήταν να συζητήσουμε πάνω σε μια «εισαγόμενη» κρίση, όπου όμως είχε χαρακτήρα περισσότερο «ψυχολογικό» παρά ουσιαστικό. Η κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι ουσιαστική και είναι συγκεντρωμένη σε ελληνικές παθογένειες που ήρθαν στο προσκήνιο και λόγω της διεθνούς κατάστασης. Αυτός είναι ο λόγος που μας οδήγησε να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε το συνέδριο της 23ης Μαρτίου με τίτλο «Επικοινωνία-Η Επομένη Μέρα», έχοντας πάντα κατά νου ότι η επικοινωνία ήταν και είναι πάντα ένας βασικός μοχλός για την ανάπτυξη.
Η κρίση σήμερα ξεκίνα από τη μείωση της ζήτησης και της κατανάλωσης. Οι εταιρείες πιέζονται και με τη σειρά τους αναζητούν λύσεις, μειώνοντας την επένδυση και τα κόστη γενικότερα στην επικοινωνία, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά και τους υπόλοιπους κρίκους της αλυσίδας επικοινωνίας: τις εταιρείες Επικοινωνίας και τα Μέσα. Αυτό με τη σειρά του μεγεθύνει τα προϋπάρχοντα προβλήματα του κλάδου, και δημιουργεί και νέα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ανακόπτει το μηχανισμό ανάπτυξης.
Στόχος μας είναι να συζητήσουμε και να δούμε ποιος θα πρέπει να είναι ακριβώς ο νέος ρόλος του κάθε κρίκου της αλυσίδας σήμερα, αλλά και την επομένη μέρα, καθώς επίσης να θέσουμε επί τάπητος τα βασικά προβλήματα που στρεβλώνουν τη βασική λειτουργιά αυτής της αγοράς.
Για το φετινό συνέδριο, όπου έχει ήδη υλοποιηθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος μια σοβαρή προσυνεδριακή διαδικασία που περιλαμβάνει: ένα βαρύ ερευνητικό πρόγραμμα που έχει συντονίσει ο ΣΕΔΕΑ και τα μέλη του, με 71 συνεντεύξεις και 2 round tables, καθώς επίσης και στρόγγυλα τραπέζια διαβούλευσης των βασικών stakeholders της αγοράς. Με αυτόν το τρόπο θα υπάρχουν σημαντικές εισηγήσεις, οι οποίες θα συζητηθούν εις βάθος στο επικείμενο συνέδριο.

Σπ. Ζαβιτσάνος (Πρόεδρος ΣΕΔΕΑ) - Ανάγκη να αναζητήσουμε λύσεις συνεργατικά

Ο τίτλος του συνεδρίου είναι «η επόμενη μέρα» κι αυτό εκφράζει την αγωνία μας για το αύριο, και δείχνει στην ουσία την αβεβαιότητά μας για ό,τι βρίσκεται μπροστά. Είμαστε σαν ένα καράβι σε αχαρτογράφητη θάλασσα. Δεν ξέρουμε τα δεδομένα, δεν έχουμε σημεία αναφοράς, δεν μας έχει ξανασυμβεί αυτό και όχι μόνο λόγω της πρωτόγνωρης κρίσης στη χώρα, όπου θέτει υπό αίρεση όλα τα σημεία αναφοράς, αλλά κυρίως επειδή αυτό συμβαίνει σε μια εποχή εκρηκτικής αλλαγής στα ΜΜΕ, σε μια ψηφιακή εποχή με νέες υπηρεσίες, με το Internet να γίνεται πραγματικότητα στην Ελλάδα, με καινούργιες υπηρεσίες στα παραδοσιακά Μέσα, κ.λπ. Όλα αυτά δημιουργούν ένα ασταθές και άγνωστο περιβάλλον για όλους, γι΄ αυτό είναι εμφανής η ανάγκη να βρεθούμε μαζί όλοι οι κλάδοι της βιομηχανίας της Επικοινωνίας και να αναζητήσουμε λύσεις συνεργατικά. Αυτή η ανάγκη εκφράζεται από το συνέδριο. Είχε προκύψει κι από το πρώτο, αλλά αυτή η δεύτερη προσπάθεια υπογραμμίζει τη συνειδητοποίηση μιας βιομηχανίας ότι ανήκουν όλοι στο ίδιο καράβι. Ακολουθήσαμε, μάλιστα, πρωτόγνωρες προσυνεδριακές διαδικασίες και το αποτέλεσμα θα φανεί στο συνέδριο, το οποίο έχει πολλές πρωτιές. Έχει προηγηθεί έρευνα σε βάθος, στην οποία συμμετείχαν 71 στελέχη της αγοράς της επικοινωνίας, τα ευρήματα της οποίας αφού ταξινομήθηκαν και κωδικοποιήθηκαν, αποτέλεσαν το αντικείμενο συζήτησης σε δύο στρογγυλά τραπέζια. Έτσι προέκυψε η θεματολογία του συνεδρίου. Η διαδικασία αυτή μας κάνει να αισιοδοξούμε ότι στο συνέδριο αυτό, εκτός από ερωτήματα, μπορεί να έχουμε και απαντήσεις.

Γρ. Αντωνιάδης (Πρόεδρος ΣΔΕ) - Έπρεπε να γίνει τώρα

Το συνέδριο είναι άλλη μια απόδειξη ότι ο κλάδος της Επικοινωνίας είναι διαφορετικός από όλους τους άλλους. Μπορεί να του προσάπτουν πολλά προβλήματα, πολλά από τα οποία θα ήθελαν να είναι διαφορετικά ή καλύτερα, ωστόσο είναι ένας χώρος ο οποίος μπροστά στο πρόβλημα έχει τη δυνατότητα και τις δυνάμεις να το συζητήσει και να το λύσει. Αυτό το συνέδριο δεν αποτελεί μια πρωτοβουλία ή μια σκέψη των φορέων, αλλά μια απάντηση σε αυτό που η ίδια η βάση ζητούσε: Ποια είναι η επόμενη μέρα. Άρα λοιπόν θεωρώ ότι είναι κομβικό, είναι μια ευκαιρία να σχηματοποιήσουμε την επόμενη μέρα, να δούμε ποιο είναι το μοντέλο λειτουργίας και αυτό να δράσει καταλυτικά. Αν δεν το κάνουμε, η κρίση θα προσδιορίσει την αγορά και το κάνει ήδη. Το θέμα είναι αυτό να γίνει με κάποιους όρους, με κάποιες συντεταγμένες και όχι χαοτικά και ακραία.
Το ζητούμενο, λοιπόν, κι αυτό έχω καταλάβει από τις έρευνες που διενεργήθηκαν και στο πλαίσιο της προσυνεδριακής διαδικασίας, «πείτε μας ποια είναι η επόμενη μέρα, ποιο είναι το νέο μοντέλο, τι θα αλλάξει». Και δεν είναι μόνο αυτά που πιθανόν σκεφτόμαστε για τη σχέση των τριών μερών ότι έχει να κάνει και με την ίδια την Επικοινωνία και το ρόλο που καλείται να παίξει και μέσα στην κρίση και μετά. Κατά πόσο η Επικοινωνία εξακολουθεί να είναι το βασικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της βιομηχανίας των επώνυμων προϊόντων ή έχει διαφοροποιηθεί. Άρα, λοιπόν, μην το δούμε ως μια εσωστρεφή διαδικασία των μερών που συνθέτουν τον κλάδο της επικοινωνίας και πώς πρέπει να αλλάξουν. Αυτό είναι ένα από τα θέματα με τα οποία το συνέδριο θα ασχοληθεί. Θέλω να πιστεύω ότι θα ασχοληθούμε και με το ποια είναι η επόμενη μέρα για τα brands, τι χρειάζονται, τι απαιτούν. Νομίζω ότι πρέπει να κοιτάξουμε και την πίτα και όχι μόνο τι κομμάτια παίρνει ο καθένας. Και πρέπει να γίνει αυτό τώρα, γιατί αν δεν κάνουμε κάτι σήμερα, μετά από ένα χρόνο η κατάσταση μπορεί να είναι ανεξέλεγκτη.

Κ. Κιμπουρόπουλος (Πρόεδρος ΕΙΤΗΣΕΕ) - Ένα restart όλου του συστήματος

Είναι μια προσπάθεια που έρχεται να διαδεχτεί σπασμωδικές ενέργειες μεμονωμένων φορέων ή να αντισταθμίσει το όποιο κλίμα πανικού υπήρξε όλη αυτή την περίοδο, όπου η δημοσιονομική κρίση της χώρας μάς έκανε να καταλάβουμε ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια δυναμική κατάρρευσης δεδομένων, συνηθειών, κεκτημένων πραγματικών ή πλασματικών δικαιωμάτων και να δώσουμε θέση στη φωνή της λογικής, της σύγκλισης, της νηφαλιότητας, να αφουγκραστούμε τα μέρη, γιατί είμαστε στην ίδια αλυσίδα διακίνησης ουσιαστικά, ώστε να βελτιώσουμε την αντίληψή μας καταρχήν για την πραγματικότητα και τις μεθόδους προσέγγισης λύσεων πάνω στις αρχές που περιέγραψαν οι κύριοι προηγουμένως. Όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον, ταυτόχρονα, μεγάλων και ακραίων τεχνολογικών προκλήσεων, ειδικά στο χώρο της τηλεόρασης, όπου είμαστε σε συντεταγμένη επενδυτική διάταξη για την ψηφιακή τηλεόραση, για το Internet. Μιλάμε για νέα πεδία δράσης και πρέπει να βρούμε τρόπους για να μην τα χάσουμε. Για να γίνει αυτό πρέπει να βρούμε ένα μοντέλο, καταρχήν αντιστάθμισης αυτής της πρωτοφανούς καθίζησης, δεύτερον να απαντήσουμε στην αγωνία όλων των δυνάμεων που συνθέτουν το χώρο, τους επενδυτές, τους εργαζόμενους, τους δημιουργούς, όλο το έμψυχο δυναμικό που κινείται και δημιουργεί το προϊόν και βιώνει αυτήν τη στιγμή ακραία ανασφάλεια. Μπορούμε να είμαστε βιώσιμοι;
Πώς θα είμαστε βιώσιμοι βελτιώνοντας εαυτούς και αλλήλους; Και σε ποιο πλαίσιο, θεσμικό ή συναλλακτικό, θα προχωρήσουν όλα αυτά; Δεν ζητάμε την παρέμβαση κανενός, παρά μόνο το αυτονόητο. Αυτό που θέλουμε από την πολιτεία είναι να αλλάξει τη νοοτροπία της. Θέλουμε, λοιπόν, η πολιτεία να ξεχάσει τον παρεμβατισμό στα μέσα Επικοινωνίας. Να παραδειγματιστούμε από κανόνες που υιοθέτησαν ώριμες σήμερα αγορές, οι οποίες τα έχουν ρυθμίσει όλα και ελέγχουν απλώς τις αποκλίσεις και να αφεθεί η βιομηχανία της Επικοινωνίας ώστε να αντιμετωπίσει και τον κακό της εαυτό και τις συνθήκες ανεπηρέαστη. Τα μέσα θεραπείας θα τα βρούμε. Η λογική σε ακραίες συνθήκες επικρατεί, με κατανόηση και με αλληλεγγύη πρέπει να δούμε πώς θα διορθωθούν ατέλειες και ακραίες συναλλακτικές συμπεριφορές, οι οποίες επηρέασαν ή υπερθέρμαναν το περιβάλλον και δημιούργησαν πλασματικές, ανύπαρκτες αξίες. Αυτό αφορά κι εκείνους τους επιχειρηματικούς φορείς που είναι κύριοι μοχλοί της κατανάλωσης και της οικονομίας. Πρέπει και αυτοί και τα ΜΜΕ και οι διαφημιστικές να βοηθηθούν στο κατάλληλο περιβάλλον. Και οι ίδιοι οι φορείς πρέπει να σκεφτούν στρατηγικά πώς θα προστατέψουν το προϊόν τους. Είναι, με άλλα λόγια, μια συγκυρία που πρέπει να την εκμεταλλευτούμε, όχι αμυντικά μόνο αλλά και ως μια ευκαιρία, ένα restart όλου του συστήματος.

Τα oφέλη και ο οδικός χάρτης της επόμενης ημέρας

Ποια θα είναι τα οφέλη για τους συνέδρους;

Δ. Μαύρος: Αν αυτά που θα λεχθούν είναι χρήσιμα, αυτά θα επιλέξει να πάρει μαζί του φεύγοντας. Δεν πρόκειται να δώσουμε οδηγίες ή να πούμε πρέπει να κάνετε αυτό ή το άλλο, η αγορά έχει κρίση και αποφασίζει μόνη της.

Κ. Κιμπουρόπουλος: Θα οριστούν κατευθύνσεις και αυτό από μόνο του είναι πολύ θετικό. Θα μπει ένα πλαίσιο συνεννόησης, ένα tempo συνεργασίας, το οποίο, αν υλοποιηθεί από τους μεγάλους παίκτες, είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα.

Γρ. Αντωνιάδης: Εγώ εκτιμώ ότι το συνέδριο αυτόν το ρόλο έχει να παίξει. Αυτά που κάποιος διαβάζει αποσπασματικά και περιστασιακά δημιουργώντας μερική αντίληψη, το συνέδριο όλα αυτά θα τα μαζέψει και θα τα συνθέσει με σκοπό να δημιουργήσουμε μια ολοκληρωμένη κοινή αντίληψη. Ειδικά σήμερα μπορούμε να αποκτήσουμε μια συναντίληψη.

Κ. Κιμπουρόπουλος: Η ουσία δεν θα είναι καμιά αποκάλυψη. Απλώς ερχόμαστε με μια θετική προδιάθεση για σύνθεση, ύστερα από σκληρές εμπειρίες, για να βρούμε κάποιες κοινές συνισταμένες, να βάλουμε για πρώτη φορά τη νοοτροπία μας και τη λειτουργικότητά μας σε έναν πιο ενάρετο κύκλο, υπηρετώντας την ανάπτυξη και τη  διαχείριση της κρίσης με τα λιγότερα θύματα. Πρέπει να επικρατήσει η αξιολόγηση και όχι η ιδιοτέλεια. Να πάρουμε πρότυπα αγορών άλλων που πέτυχαν.

Γρ. Αντωνιάδης: Πιστεύω ότι μετά την ολοκλήρωση του συνεδρίου πρέπει να καθίσουμε κάτω και, χωρίς να επιβάλλουμε τίποτα και σε κανέναν, να υπάρξει μια κοινή τοποθέτηση των μερών, ένας κώδικας δεοντολογίας, ένας οδικός χάρτης.

Τα αγκάθια και το μήνυμα στην πολιτεία

Ποια είναι τα αγκάθια που καλείσθε να αντιμετωπίσετε; Ποιες είναι οι διεκδικήσεις σας έναντι της πολιτείας;

Δ. Μαύρος: Έχουμε στα χέρια μας ουκ ολίγα στοιχεία από διεθνείς μελέτες και από Συνδέσμους και Ενώσεις του εξωτερικού που μας καταδεικνύουν ότι μέσα στην κρίση, αν επενδύσεις θα βρεθείς σε πολύ καλύτερη θέση όταν η κρίση θα αρχίσει να υποχωρεί. Αυτό το κάνουν κάποιες εταιρείες, η αγορά όμως στο σύνολό της τείνει να κόβει αμέσως τη διαφήμιση. Αυτό δεν είναι ούτε παράπονο, ούτε μομφή, αλλά μια πραγματικότητα. Λέω συμβουλευτικά ότι, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης, πρέπει να τονώσεις τη ζήτηση για τα προϊόντα σου και θα βγεις κερδισμένος. Επιπλέον, ένας άλλος παράγοντας είναι η τρομακτική μείωση της εμπιστοσύνης του κόσμου προς τα πάντα: τα προϊόντα, τις εταιρείες, τους φορείς, τα κόμματα, κ.λπ. Κι αυτό συμβαίνει διεθνώς. Υπάρχουν ανάγκες, λοιπόν, που πρέπει να καλυφθούν, οι οποίες δεν εμπίπτουν στον κλάδο της διαφήμισης αλλά σε άλλους της βιομηχανίας της Επικοινωνίας, μπορεί να είναι σε θέματα, όπως η ανόρθωση ακριβώς της εμπιστοσύνης του καταναλωτικού κοινού στο προϊόν όχι μόνο μέσα από τη διαφήμιση αλλά και άλλους τρόπους που πρέπει να διερευνηθούν. Χρειάζεται κανείς να είναι τολμηρός. Το συνέδριο θέλει να δώσει κι ένα μήνυμα προς την πολιτεία και το κράτος. Ποιο θα είναι; Της αυτορρύθμισης;

Κ. Κιμπουρόπουλος: Ένα ζητούμενο του συνεδρίου είναι να πετάξει όλα τα βαρίδια από το χώρο της Επικοινωνίας. Εμείς το τελευταίο οκτάμηνο είχαμε την πρόβλεψη ειδικού φόρου τηλεόρασης. Η εφαρμογή του οποίου πήρε αναβολή, αλλά το κακό είναι ότι επιβλήθηκε, ότι η πολιτεία πάλι προκάλεσε αστάθεια. Αυτή η ασάφεια της πολιτείας δημιουργεί, ως συνήθως, μεγάλο πρόβλημα στην αγορά. Επίσης: Θα παραμείνει το αγγελιόσημο, θα επεκταθεί στο διαδίκτυο ή όχι; Oυδείς γνωρίζει. Νομοθέτησαν κάτι το οποίο γύρισε και μπούμερανγκ στα δημοσιονομικά έσοδα. Αν δείτε, η απότομη καθίζηση της αγοράς έγινε με τη θεσμοθέτηση αυτού και με την επιβολή του Μνημονίου που επέφερε και μια ψυχολογική καθίζηση του γενικότερου κλίματος κατανάλωσης. Έπαψαν οι φορείς, όπως οι πολυεθνικές που δουλεύουν με budget, να μπορούν να προβλέπουν και να υπολογίζουν. Υπάρχουν θέματα που προκαλεί η μη δημιουργική ανάμειξη της πολιτείας, η οποία θα έπρεπε να δημιουργεί κανόνες, ευκαιρίες, επενδυτικό περιβάλλον. Εδώ το φορολογικό στάτους αλλάζει ανά δίμηνο. Πρέπει επιτέλους να απαλλαγούμε από τέτοιες νοοτροπίες. Το κράτος υπερδανειζόταν για να τροφοδοτεί πελατειακές σχέσεις και ζούσαμε σε μια πλαστή, υπερπληθωρισμένη ευημερία και γι΄ αυτό πάμε τώρα σε αποπληθωρισμό. Οι αμοιβές, με βάση τις συλλογικές συμβάσεις, τα τελευταία εννιά χρόνια αυξήθηκαν κατά 75%, ενώ στο Γερμανό εργαζόμενο μόλις κατά 5%. Γι’ αυτόν το λόγο φωνάζει.

Δ. Μαύρος: Πρέπει το κράτος να απαλλάξει το χώρο της Επικοινωνίας από τα βαρίδια, για να ανασάνει η αγορά. Αυτήν τη στιγμή ο κλάδος της Επικοινωνίας έχει συρρικνωθεί από πλευράς του κύκλου εργασιών του κατά 40% και από πλευράς οικονομικών αποτελεσμάτων σχεδόν 80%.

Γρ. Αντωνιάδης: Είναι σαφές ότι η παρέμβαση της πολιτείας όποτε έγινε δεν έγινε με γνώμονα την ανάπτυξη του κλάδου, αλλά με τρόπο παρεμβατικό και πολλές φορές ακατανόητο. Η πολιτεία, λοιπόν, πρέπει να βάλει ένα πλαίσιο ανάπτυξης που να απελευθερώνει την ενέργεια της αγοράς. Το συνέδριο όμως έχει άλλα δυο σοβαρά θέματα, πέραν αυτού. Το ένα είναι τα brands και ο ρόλος τους, η πορεία όλων μας είναι συνυφασμένη με αυτά. Βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο, ωστόσο κανένας πολυεθνικός λογαριασμός δεν αναζητεί άλλη προώθηση πέραν από αυτήν της Επικοινωνίας. Το δεύτερο θέμα είναι πώς συναλλασσόμαστε μεταξύ μας και ποιοι είναι οι ρόλοι μας. Ποιο είναι το νέο μοντέλο συναλλαγής μας. Και τρίτο θέμα η πολιτεία.

Θ. Φιλιππόπουλος: Η αλήθεια είναι ότι οι εκπρόσωποι της πολιτείας δεν έχουν γνώση της αγοράς και των πραγματικών συνθηκών της, άρα όταν νομοθετούν βρίσκονται συνήθως σε λάθος κατεύθυνση ή δημιουργούν ασάφειες, δεύτερον ο σκοπός και η νοοτροπία τους είναι οι πελατειακές σχέσεις, σχέσεις ομηρίας. Όπως η τηλεόραση, η οποία βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας, αφού ακόμη δεν έχουν δοθεί οι άδειες, σε ομηρία βρίσκονταν επίσης όλα τα μέσα που ζούσαν λόγω της κρατικής διαφήμισης, η οποία κατά 90% διανεμόταν με βάση κομματικά κριτήρια. Άρα, δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε οποιαδήποτε παρέμβαση της πολιτείας.

Κ. Κιμπουρόπουλος: Δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης ή όχι, είναι θέμα πρακτικής. Η πολιτεία πρέπει, κατά την άποψή μας, να αφήσει το DNA με το οποίο πολιτεύτηκε. Η θεωρία ότι πρέπει να υπάρχουν διακριτά όρια μεταξύ μέσων ενημέρωσης και κεντρικής εξουσίας είναι γνωστή. Εδώ στην Ελλάδα όμως το οικοδόμημα που λέγεται Mέσα Mαζικής Ενημέρωσης είναι μια ιστορία γκροτέσκο, η οποία εξελίχθηκε με βάση τις εκάστοτε ανάγκες και πελατειακές σχέσεις, φτάνοντας στο φαινόμενοι του πληθωρισμού. Δεν λειτούργησαν οι νόμοι της αγοράς, γίνονταν μόνο διοικητικές παρεμβάσεις, ώστε να συντηρούνται τα πλαίσια ασάφειας, με αποτέλεσμα να έχουμε συνέχεια επιβιβαζόμενους. Έτσι φτιάξαμε ένα πληθωρικό και ταυτόχρονα πληθωριστικό μοντέλο λειτουργίας των μέσων ενημέρωσης.
Η πολιτεία λοιπόν πρέπει να αδειοδοτήσει τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία έχουν τεράστιες προκλήσεις κι αυτές σηματοδοτούν, αποτελούν ανάπτυξη. Είναι νέοι κύκλοι εργασιών, η ψηφιακή τηλεόραση και το περιεχόμενό της αποτελεί ένα νέο κύκλο δημιουργίας και απασχόλησης και στην Ελλάδα δεν μπορούν αυτό να το υλοποιήσουν παρά μόνο οι ιδιωτικοί φορείς. Η πολιτεία πρέπει επιτέλους να δει και τα δικά της συμφέροντα. Καλές σχέσεις με την αγορά σημαίνει καθαρές σχέσεις, διακριτοί ρόλοι. Να απαλλαγούμε από νοοτροπίες διαχείρισης του δελτίου ειδήσεων των οκτώ. Όσο για τη σχέση μεταξύ μας, να είστε σίγουροι ότι έχουμε το θάρρος και στο συνέδριο θα το θέσουμε.