Rabbeats: Το τζινγκλ πέθανε - Ζήτω η μουσική
Adb: Για αρχή, ας ξανασυστηθούμε. Σας γνωρίσαμε ως εταιρεία πριν από 8 χρόνια, στα οποία φαίνεται να εξελίσσεστε συνεχώς. Ποια είναι σήμερα η Rabbeats;
RB: Η Rabbeats ήταν, είναι και θα είναι πάνω απ’ όλα μία «εταιρεία μουσικής». Όταν πρωτοσυνεργαστήκαμε το 2015, το αποκλειστικό μας αντικείμενο ήταν η σύνθεση μουσικής για διαφημίσεις, όμως σύντομα επεκταθήκαμε σε όλο το φάσμα του ήχου στην επικοινωνία, από το audio post production και τα ραδιοφωνικά σποτ ως το publishing: Πλέον ασχολούμαστε και με το Music Licensing, δηλαδή τις εκκαθαρίσεις δικαιωμάτων γνωστών δισκογραφικών έργων για χρήση σε καμπάνιες, ενώ εκπροσωπούμε αποκλειστικά στην Ελλάδα και την Κύπρο μια μεγάλη γκάμα από καταλόγους μουσικών βιβλιοθηκών, με 300.000 μουσικά έργα από 40 μεγάλα Production Music Labels όπως BMG, Bibliotheque κ.ά.
Όπως δείχνουν μάλλον και οι αρκετές διακρίσεις για πρωτότυπη μουσική, μουσική διασκευή και sound design που έχουμε κατακτήσει, το πείραμα πέτυχε. Σήμερα μπορούμε να είμαστε ο αποκλειστικός συνεργάτης μιας διαφημιστικής ή ενός διαφημιζόμενου σε οτιδήποτε αφορά τον ήχο. Στην καρδιά, βέβαια, παραμένουμε συνθέτες που θέλουν να δημιουργήσουν μουσική την οποία ο κόσμος θα αγαπήσει, ακόμα κι αν δεν περίμενε να την πρωτοακούσει σε μία διαφήμιση.
Adb: Οπότε, ας περάσουμε στα ενδότερα. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν ως single δύο ακόμη κομμάτια σας που γράφτηκαν ως soundtrack διαφημίσεων, αυτό που κάποιοι ονομάζουν «jingle». Πώς συνέβη αυτό και τι σημαίνει για εσάς αλλά και για τη μουσική στην επικοινωνία γενικότερα;
RB: Συνέβη γιατί δεν ήταν ποτέ jingle! Όπως και σε παλιότερες δουλειές μας για brands όπως Cosmote, Goody’s, ΑΒ Βασιλόπουλος κ.ά., που έγιναν δισκογραφικές, τα δύο αυτά κομμάτια, το Rising Up, που γράφτηκε για την καμπάνια Vodafone CU Liquid, και το νέο Love is Like a Ghost από την καμπάνια Love Interrupted με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο για την Protergia, τα αντιμετωπίσαμε ως κάτι παραπάνω από «διαφημιστική μουσική». Τα δουλέψαμε ως πρωτότυπες συνθέσεις που θα μπορούσαν να σταθούν δισκογραφικά, ακόμη και πριν η ανταπόκριση του κόσμου με καθημερινά μηνύματα δείξει ότι έπρεπε να κυκλοφορήσουμε τις full version τους. Είναι δύο κομμάτια με πρωτότυπους στίχους και μουσική, το μεν ένα feelgood garage rock anthem και το δε μια καθαρόαιμη 80s rock μπαλάντα, που θα μπορούσε να τα έχει βγάλει μια αγαπημένη σου μπάντα, αν δεν τα είχε βγάλει η ιδιόμορφη «μπάντα» των Rabbeats. Εκεί που καταλήγουμε είναι ότι, αν μια δουλειά την αντιμετωπίζουμε από την πρώτη στιγμή με τα υψηλότερα standards, αν προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι για το οποίο θα είμαστε περήφανοι και όχι ένα εύκολο «πιασάρικο τζινγκλάκι», το κοινό πάντα ανταποκρίνεται στον σεβασμό που του δείχνουμε και αγκαλιάζει τόσο τη μουσική όσο και την επικοινωνία που συνοδεύει.
Adb: Και όλα αυτά σε ένα αχανές μουσικό τοπίο όπου οι διαφημίσεις μπλέκονται και ανταγωνίζονται με εκατομμύρια τραγούδια στο Youtube, στα social media, στο ραδιόφωνο… Τι πιστεύετε είναι αυτό που κάνει τους Rabbeats να ξεχωρίζουν;
RB: Το ποιοι είμαστε σαν άνθρωποι και το πώς λειτουργούμε σαν ομάδα. Αυτή τη στιγμή η Rabbeats αποτελείται από 10 άτομα διαφορετικών background και εξειδικεύσεων στον ήχο. Η μοναδικότητά μας είναι το mix ατομικότητας και ομαδικότητας που έχουμε πετύχει. Προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε τα ταλέντα του καθενός στο έπακρο και ταυτόχρονα να μεγιστοποιήσουμε τις δυνατότητες της εταιρείας, συνθέτοντας τις εμπνεύσεις και τις επιρροές μας. Έτσι, μπορούμε να ανταποκριθούμε σε οποιοδήποτε brief και genre, κάνοντάς το όμως πάντα «δικό μας». Εξάλλου, ξεκινήσαμε ενώνοντας 30 χρόνια συλλογικής εμπειρίας στην παραγωγή μουσικής με τους πλατινένιους δίσκους στην ελληνική σκηνή και το βραβευμένο στις ΗΠΑ musical του Στράτου και την πορεία από παραγωγός στο Los Angeles ως τα τέσσερα προσωπικά album και τα εκατοντάδες credits σε διαφημιστικά και καλλιτεχνικά project του Κυριάκου (aka Sundayman). Είμαστε ένα περίεργο μείγμα που φαίνεται να «δουλεύει» αρμονικά, σαν ένα καλό μουσικό κομμάτι δηλαδή.
Adb: Και τώρα, ας βγούμε στην αντίπερα πλευρά της διαδρομής. Κοιτάζοντας ό,τι έρχεται, ποιος είναι ο ρόλος της μουσικής στο μέλλον της επικοινωνίας και πού θα βρίσκεστε εσείς αυτή τη νέα μέρα;
RB: Η μουσική πάντα είχε κεντρικό ρόλο στην επικοινωνία. Είναι δεύτερος σκηνοθέτης, μετρονόμος της αφήγησης, μια γεννήτρια συναισθημάτων, που μπορεί να αλλάξει τελείως το σενάριο μιας διαφήμισης. Οπότε, δεν πιστεύουμε ότι ο πραγματικός της ρόλος έχει αλλάξει ή θα αλλάξει. Σίγουρα όμως αλλάζει η αντιμετώπιση από τη διαφημιστική αγορά. Βλέπουμε όλο και περισσότερες δουλειές με υψηλού επιπέδου συνθέσεις που εκμεταλλεύονται τη δύναμη της μουσικής για να ξεχωρίσουν στο ατελείωτο clutter του περιεχομένου. Όχι όμως με μια παλιότερη, εργαλειακή αντιμετώπιση της μουσικής ως τρόπο να κολλήσουμε στο μυαλό του αποδέκτη ή να περάσουμε πιο εύπεπτα τα προϊοντικά μηνύματα. Η μουσική πλέον παίρνει τη θέση που της αξίζει ως ένας τρόπος να πούμε ιστορίες, να δημιουργήσουμε συναισθήματα (που τελικά θα καρπωθεί το brand) και να δώσουμε προστιθέμενη αξία σε οποιοδήποτε δημιουργικό. Ελπίζουμε ότι, όσο η διαφήμιση εξελίσσεται, θα βλέπουμε και ακόμη πιο τολμηρές χρήσεις του ήχου και της μουσικής. Εξάλλου, κι εμείς είμαστε στη διαδικασία ανάπτυξης νέων δυνατοτήτων, που θα δείτε πολύ σύντομα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς θα βρισκόμαστε εκεί, με τα μουσικά μας όργανα, τις περίεργες επιρροές μας, τις παθιασμένες μας ιδέες, τις φωνές μας, τα studio μας και τους αγαπημένους μας συνεργάτες, για να φανταστούμε και να ηχογραφήσουμε τον νέο ήχο της επικοινωνίας.
