DEI: Οι προκλήσεις για τον κλάδο στην Ελλάδα και τον κόσμο
Τον περασμένο Ιούνιο και Ιούλιο, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Διαφημιζομένων (WFA) διεξήγαγε την πρώτη παγκόσμια έρευνα που στόχο είχε να αποτυπώσει πόσο συμπεριληπτικός είναι ο κλάδος του marketing και της επικοινωνίας.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 27 χώρες, σε συνεργασία με 22 εθνικούς συνδέσμους διαφημιζόμενων σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και ο Σύνδεσμος Διαφημιζομένων Ελλάδος (ΣΔΕ). Πρόκειται για την τέταρτη κατά σειρά παγκόσμια έρευνα για την οποία ο ΣΔΕ εξασφάλισε ξεχωριστό report με τα αποτελέσματα της ελληνικής αγοράς.
Στην έρευνα, την οποία διεξήγαγε η KANTAR, συμμετείχαν περισσότερα από 10.000 στελέχη, ενώ στην Ελλάδα συμπληρώθηκαν 486 ερωτηματολόγια. Στη χώρα μας η έρευνα απευθύνθηκε σε κάθε εργαζόμεν@ στον ευρύτερο χώρο του marketing και της επικοινωνίας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο την έρευνα υποστήριξαν η νέα Παγκόσμια Ομοσπονδία Διαφημιστικών Εταιριών (VoxComm), η Ευρωπαϊκή Ένωση Διαφημιστικών Εταιρειών (EACA), τα γνωστά στον κλάδο μας Campaign & Advertising Week, οι διοργανώσεις Cannes Lions, The Effies και άλλοι φορείς.Στην Ελλάδα την έρευνα υποστήριξε η ΕΔΕΕ και οι εκδοτικοί οργανισμοί BOUSSIAS & DIRECTION Business Network.
Η global έρευνα δείχνει ότι υπάρχουν σημαντικές ομάδες σε όλες τις χώρες που δηλώνουν μάρτυρες αρνητικών συμπεριφορών και διακρίσεων λόγω της ηλικίας, της οικογενειακής κατάστασης, του φύλου, της εθνικότητας, της φυλής, της αναπηρίας, της ψυχικής υγείας, της σεξουαλικότητας.
Σταχυολογήσαμε και παραθέτουμε τα βασικότερα ευρήματα της έρευνας τόσο από την ελληνική όσο και από την παγκόσμια αγορά:
Κύρια global ευρήματα:
• Oι πιο συνηθισμένες μορφές διακρίσεων που εντοπίστηκαν αφορούν στην οικογενειακή κατάσταση και την ηλικία, με το 27% των ερωτηθέντων να συμφωνεί ότι η εταιρία τους δεν αντιμετωπίζει όλους τους εργαζομένους ισότιμα, ανεξάρτητα από την οικογενειακή τους κατάσταση, ενώ ίδιο ποσοστό δήλωσε πως η εταιρία τους δεν αντιμετωπίζει όλους τους εργαζόμενους ισότιμα, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.
• Το 36% των ερωτηθέντων συμφωνεί πως η ηλικία μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην καριέρα κάποιου, ενώ το 40% των γυναικών συμφώνησε ότι το ίδιο ισχύει και για την οικογενειακή κατάσταση.
• Η έρευνα κατέγραψε ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη μισθολογικού χάσματος μεταξύ ανδρών και γυναικών σε ορισμένες αγορές και συνολικά χειρότερες εμπειρίες για τις γυναίκες. Και τα δύο αυτά ευρήματα ισχύουν και στην Ελλάδα.
• Οι εθνικές μειονότητες εμφανίζουν χαμηλότερα από τις εθνικές πλειοψηφίες σε κύριες ερωτήσεις όπως «αισθάνομαι ότι ανήκω στην εταιρία μου», σχεδόν σε όλες τις αγορές.
• Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 8% των ερωτηθέντων με αναπηρία δηλώνουν ότι έχουν αντιμετωπίσει διακρίσεις λόγω αναπηρίας στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό διπλασιάζεται) και σκοράρουν χαμηλότερα στην ερώτηση «αισθάνομαι ότι ανήκω στην εταιρεία μου» από τους ερωτηθέντες χωρίς αναπηρία (στην Ελλάδα συμβαίνει το αντίθετο).
• Τα θέματα ψυχικής υγείας εξακολουθούν να είναι ταμπού για πολλούς. Περίπου το 7% των ερωτηθέντων παγκοσμίως ανέφεραν ένα μακροχρόνιο θέμα υγείας και από αυτούς, το 71% δήλωσε ότι σχετίζονται με την ψυχική υγεία. Ωστόσο, μόνο το 44% από αυτούς είχαν ενημερώσει τους εργοδότες τους για το ζήτημα. Τα καλά νέα είναι ότι το 59% από αυτούς που ενημέρωσαν, δήλωσαν ότι οι εργοδότες τους ήταν πολύ υποστηρικτικοί.
• Στο Inclusion Index, o παγκόσμιος μέσος όρος ανέρχεται σε 64%, με αποτέλεσμα ο κλάδος του marketing και της επικοινωνίας να κατατάσσεται πάνω από όλους τους άλλους κλάδους που παρακολουθούνται από την Kantar (αμέσως επόμενος ο κλάδος υγείας και φαρμακευτικών προϊόντων με 60%), υπάρχει όμως μεγάλη απόκλιση ανάμεσα στις διαφορετικές χώρες και ομάδες.
• 17% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι θα εγκατέλειπαν την εταιρία τους και 15% των κλάδο, λόγω λόγω διακρίσεων ή/και έλλειψης ισότιμης ένταξης.
• Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες (60%) δήλωσαν ότι οι εταιρίες τους κάνουν σημαντική προσπάθεια σε θέματα διαφορετικότητας και ισότιμης ένταξης, όμως και εδώ υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ χωρών και διαφορετικών ομάδων.
Σχετικά με τη Διαφορετικότητα
• Υπάρχει καλή εκπροσώπηση σε σύγκριση με τα διαθέσιμα στοιχεία απογραφής του πληθυσμού σε κάποιες μειονοτικές ομάδες με βάση το φύλο και τη θρησκεία, αλλά και τον σεξουαλικό προσανατολισμός (θέμα για το οποίο δεν υπάρχουν στοιχεία απογραφής).
• Υπάρχει όμως υποεκπροσώπηση ατόμων με αναπηρία (4% στην έρευνα όταν στον πληθυσμό είναι 10%) και διαφορετικής εθνικότητας (99% των συμμετεχόντων στην έρευνα ήταν Έλληνες).
Σχετικά με την Ισότιμη Ένταξη
• Οι άνδρες εργαζόμενοι φέρεται να έχουν καλύτερες οικονομικές απολαβές κατά μέσο όρο από τις γυναίκες, σε όλα τα επίπεδα εμπειρίας, εκτός από το middle και junior level.
• Η Ελλάδα βρίσκεται χαμηλότερα από τον Global Inclusion Index (59% vs 64%). Στον δείκτη αυτόν συνυπολογίζονται η αίσθηση ότι ανήκω στην εταιρία όπου εργάζομαι, η απουσία διακρίσεων και υποτιμητικής/αρνητικής συμπεριφοράς.
• Οι Έλληνες ερωτηθέντες σε ποσοστό 46% (vs 60% του διεθνούς μ.ο.) συμφωνούν ότι η εταιρία τους λαμβάνει ενεργά μέτρα για να είναι συμπεριληπτική και χωρίς αποκλεισμούς.
• 15% των Ελλήνων δήλωσαν ότι είναι πιθανό να αποχωρήσουν από την εταιρία στην οποία εργάζονται και 15% από τον κλάδο, λόγω διακρίσεων ή/και έλλειψης ισότιμης ένταξης. Και ένα ακόμα 5% προτίμησε να μην απαντήσει στην ερώτηση.
Η αίσθηση του «ανήκειν»
• 66% των συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσαν ότι αισθάνονται ότι ανήκουν στην εταιρεία τους (πολύ κοντά στο διεθνές ποσοστό που ήταν 68%).
• Το ποσοστό είναι χαμηλότερο στα άτομα που ανήκουν σε θρησκευτική μειονότητα (56%) και στις γυναίκες (63%). Τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και οι άνδρες είναι πολύ κοντά στο μ.ο. (65% και 67% αντίστοιχα), ενώ τα άτομα με αναπηρία πάνω από τον μ.ο. (69%, που είναι και το μεγαλύτερο ποσοστό που συναντάται).
Διακρίσεις-Εμπόδια -Ανάρμοστες Συμπεριφορές
• 95% των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι δεν έχουν υποστεί διακρίσεις. Όμως, μεταξύ των συμμετεχόντων με αναπηρία, ποσοστό 15% δήλωσε ότι έχει υποστεί διακρίσεις και 31% ότι έχουν συναντήσει εμπόδια στη σταδιοδρομία τους (vs 16% των ερωτηθέντων χωρίς αναπηρία). Ακόμα, μόνο 36% δήλωσε ότι πιστεύει ότι ανάρμοστες συμπεριφορές θα καταγγελθούν (vs 44% των ερωτηθέντων χωρίς αναπηρία, 39% των συμμετεχόντων που ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, 41% των συμμετεχόντων που ανήκουν σε θρησκευτική μεινότητα).
• Και οι γυναίκες ανέφεραν ότι έχουν υποστεί διακρίσεις σε ποσοστό μεγαλύτερο του διεθνούς μ.ο. (9% vs 7%), ενώ το 19% των γυναικών δήλωσε ότι αντιμετώπισαν εμπόδια στη σταδιοδρομία τους, έναντι 11% των ανδρών, 16% των συμμετεχόντων που ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, 16% που ανήκουν σε θρησκευτική μειονότητα.
• 26% των συμμετεχόντων δεν πιστεύουν ότι η εταιρία τους συμπεριφέρεται ισότιμα στους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την οικογενειακή τους κατάσταση. Το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο στις γυναίκες (29%). Ακόμα, 33% των συμμετεχόντων στην έρευνα πιστεύει ότι η οικογενειακή κατάσταση μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην καριέρα κάποιου, με το ποσοστό αυτό να αυξάνεται στο 38% μεταξύ των γυναικών και να μειώνεται στο 22% στους άντρες.
• 27% των συμμετεχόντων δεν πιστεύουν ότι η εταιρία τους συμπεριφέρεται ισότιμα στους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο στις γυναίκες (30%) και μικρότερο στους άντρες (22%), ενώ 34% των συμμετεχόντων στην έρευνα πιστεύει ότι η ηλικία μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην καριέρα κάποιου.
Η Γενική Διευθύντρια του Συνδέσμου, Νερίνα Κομιώτη δήλωσε σχετικά «Ήταν ένα δύσκολο αλλά απαραίτητο βήμα, καθώς όλοι μας μιλάμε για Diversity & Inclusion και έχουμε ήδη ξεκινήσει να υλοποιούμε σχετικές πρωτοβουλίες. Πώς όμως μπορούμε να είμαστε ουσιαστικοί, όταν δεν ξέρουμε πόσο συμπεριληπτικοί είμαστε εμείς οι ίδιοι ως κλάδος; Αυτή η έρευνα επιχειρεί να αποτυπώσει κατά πόσο οι εργαζόμενοι στο marketing και την επικοινωνία αισθανόμαστε ότι «ανήκουμε», κατά πόσο νιώθουμε ότι αποτελούμε οργανικό κομμάτι των επιχειρήσεων χωρίς αστερίσκους, χωρίς να πρέπει να κρύψουμε σημάδια, πεποιθήσεις, απόψεις, χωρίς να πρέπει να παλέψουμε με βαθιά ριζωμένα στερεότυπα και ακόμα, αν θεωρούμε ότι σημειώνεται πρόοδος.
Γνωρίζουμε ότι ως κλάδος έχουμε τη δύναμη να φέρουμε ριζική αλλαγή. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν και δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στις ανισότητες ούτε να επαναπαυόμαστε. Το όφελος από την πρόοδο στα θέματα Diversity, Equity & Inclusion αφορά και στην κοινωνία, αλλά και στις εταιρείες και τα brands. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι έλαβαν μέρος και καταφέραμε όλοι μαζί η Ελλάδα να είναι 6η σε συμμετοχές, μεταξύ χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ινδία, ο Καναδάς κ.α.».
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 27 χώρες, σε συνεργασία με 22 εθνικούς συνδέσμους διαφημιζόμενων σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και ο Σύνδεσμος Διαφημιζομένων Ελλάδος (ΣΔΕ). Πρόκειται για την τέταρτη κατά σειρά παγκόσμια έρευνα για την οποία ο ΣΔΕ εξασφάλισε ξεχωριστό report με τα αποτελέσματα της ελληνικής αγοράς.
Στην έρευνα, την οποία διεξήγαγε η KANTAR, συμμετείχαν περισσότερα από 10.000 στελέχη, ενώ στην Ελλάδα συμπληρώθηκαν 486 ερωτηματολόγια. Στη χώρα μας η έρευνα απευθύνθηκε σε κάθε εργαζόμεν@ στον ευρύτερο χώρο του marketing και της επικοινωνίας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο την έρευνα υποστήριξαν η νέα Παγκόσμια Ομοσπονδία Διαφημιστικών Εταιριών (VoxComm), η Ευρωπαϊκή Ένωση Διαφημιστικών Εταιρειών (EACA), τα γνωστά στον κλάδο μας Campaign & Advertising Week, οι διοργανώσεις Cannes Lions, The Effies και άλλοι φορείς.Στην Ελλάδα την έρευνα υποστήριξε η ΕΔΕΕ και οι εκδοτικοί οργανισμοί BOUSSIAS & DIRECTION Business Network.
Η global έρευνα δείχνει ότι υπάρχουν σημαντικές ομάδες σε όλες τις χώρες που δηλώνουν μάρτυρες αρνητικών συμπεριφορών και διακρίσεων λόγω της ηλικίας, της οικογενειακής κατάστασης, του φύλου, της εθνικότητας, της φυλής, της αναπηρίας, της ψυχικής υγείας, της σεξουαλικότητας.
Σταχυολογήσαμε και παραθέτουμε τα βασικότερα ευρήματα της έρευνας τόσο από την ελληνική όσο και από την παγκόσμια αγορά:
Κύρια global ευρήματα:
• Oι πιο συνηθισμένες μορφές διακρίσεων που εντοπίστηκαν αφορούν στην οικογενειακή κατάσταση και την ηλικία, με το 27% των ερωτηθέντων να συμφωνεί ότι η εταιρία τους δεν αντιμετωπίζει όλους τους εργαζομένους ισότιμα, ανεξάρτητα από την οικογενειακή τους κατάσταση, ενώ ίδιο ποσοστό δήλωσε πως η εταιρία τους δεν αντιμετωπίζει όλους τους εργαζόμενους ισότιμα, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.
• Το 36% των ερωτηθέντων συμφωνεί πως η ηλικία μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην καριέρα κάποιου, ενώ το 40% των γυναικών συμφώνησε ότι το ίδιο ισχύει και για την οικογενειακή κατάσταση.
• Η έρευνα κατέγραψε ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη μισθολογικού χάσματος μεταξύ ανδρών και γυναικών σε ορισμένες αγορές και συνολικά χειρότερες εμπειρίες για τις γυναίκες. Και τα δύο αυτά ευρήματα ισχύουν και στην Ελλάδα.
• Οι εθνικές μειονότητες εμφανίζουν χαμηλότερα από τις εθνικές πλειοψηφίες σε κύριες ερωτήσεις όπως «αισθάνομαι ότι ανήκω στην εταιρία μου», σχεδόν σε όλες τις αγορές.
• Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 8% των ερωτηθέντων με αναπηρία δηλώνουν ότι έχουν αντιμετωπίσει διακρίσεις λόγω αναπηρίας στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό διπλασιάζεται) και σκοράρουν χαμηλότερα στην ερώτηση «αισθάνομαι ότι ανήκω στην εταιρεία μου» από τους ερωτηθέντες χωρίς αναπηρία (στην Ελλάδα συμβαίνει το αντίθετο).
• Τα θέματα ψυχικής υγείας εξακολουθούν να είναι ταμπού για πολλούς. Περίπου το 7% των ερωτηθέντων παγκοσμίως ανέφεραν ένα μακροχρόνιο θέμα υγείας και από αυτούς, το 71% δήλωσε ότι σχετίζονται με την ψυχική υγεία. Ωστόσο, μόνο το 44% από αυτούς είχαν ενημερώσει τους εργοδότες τους για το ζήτημα. Τα καλά νέα είναι ότι το 59% από αυτούς που ενημέρωσαν, δήλωσαν ότι οι εργοδότες τους ήταν πολύ υποστηρικτικοί.
• Στο Inclusion Index, o παγκόσμιος μέσος όρος ανέρχεται σε 64%, με αποτέλεσμα ο κλάδος του marketing και της επικοινωνίας να κατατάσσεται πάνω από όλους τους άλλους κλάδους που παρακολουθούνται από την Kantar (αμέσως επόμενος ο κλάδος υγείας και φαρμακευτικών προϊόντων με 60%), υπάρχει όμως μεγάλη απόκλιση ανάμεσα στις διαφορετικές χώρες και ομάδες.
• 17% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι θα εγκατέλειπαν την εταιρία τους και 15% των κλάδο, λόγω λόγω διακρίσεων ή/και έλλειψης ισότιμης ένταξης.
• Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες (60%) δήλωσαν ότι οι εταιρίες τους κάνουν σημαντική προσπάθεια σε θέματα διαφορετικότητας και ισότιμης ένταξης, όμως και εδώ υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ χωρών και διαφορετικών ομάδων.
Κύρια ευρήματα για την Ελλάδα:
• Υπάρχει καλή εκπροσώπηση σε σύγκριση με τα διαθέσιμα στοιχεία απογραφής του πληθυσμού σε κάποιες μειονοτικές ομάδες με βάση το φύλο και τη θρησκεία, αλλά και τον σεξουαλικό προσανατολισμός (θέμα για το οποίο δεν υπάρχουν στοιχεία απογραφής).
• Υπάρχει όμως υποεκπροσώπηση ατόμων με αναπηρία (4% στην έρευνα όταν στον πληθυσμό είναι 10%) και διαφορετικής εθνικότητας (99% των συμμετεχόντων στην έρευνα ήταν Έλληνες).
Σχετικά με την Ισότιμη Ένταξη
• Οι άνδρες εργαζόμενοι φέρεται να έχουν καλύτερες οικονομικές απολαβές κατά μέσο όρο από τις γυναίκες, σε όλα τα επίπεδα εμπειρίας, εκτός από το middle και junior level.
• Η Ελλάδα βρίσκεται χαμηλότερα από τον Global Inclusion Index (59% vs 64%). Στον δείκτη αυτόν συνυπολογίζονται η αίσθηση ότι ανήκω στην εταιρία όπου εργάζομαι, η απουσία διακρίσεων και υποτιμητικής/αρνητικής συμπεριφοράς.
• Οι Έλληνες ερωτηθέντες σε ποσοστό 46% (vs 60% του διεθνούς μ.ο.) συμφωνούν ότι η εταιρία τους λαμβάνει ενεργά μέτρα για να είναι συμπεριληπτική και χωρίς αποκλεισμούς.
• 15% των Ελλήνων δήλωσαν ότι είναι πιθανό να αποχωρήσουν από την εταιρία στην οποία εργάζονται και 15% από τον κλάδο, λόγω διακρίσεων ή/και έλλειψης ισότιμης ένταξης. Και ένα ακόμα 5% προτίμησε να μην απαντήσει στην ερώτηση.
Η αίσθηση του «ανήκειν»
• 66% των συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσαν ότι αισθάνονται ότι ανήκουν στην εταιρεία τους (πολύ κοντά στο διεθνές ποσοστό που ήταν 68%).
• Το ποσοστό είναι χαμηλότερο στα άτομα που ανήκουν σε θρησκευτική μειονότητα (56%) και στις γυναίκες (63%). Τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και οι άνδρες είναι πολύ κοντά στο μ.ο. (65% και 67% αντίστοιχα), ενώ τα άτομα με αναπηρία πάνω από τον μ.ο. (69%, που είναι και το μεγαλύτερο ποσοστό που συναντάται).
Διακρίσεις-Εμπόδια -Ανάρμοστες Συμπεριφορές
• 95% των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι δεν έχουν υποστεί διακρίσεις. Όμως, μεταξύ των συμμετεχόντων με αναπηρία, ποσοστό 15% δήλωσε ότι έχει υποστεί διακρίσεις και 31% ότι έχουν συναντήσει εμπόδια στη σταδιοδρομία τους (vs 16% των ερωτηθέντων χωρίς αναπηρία). Ακόμα, μόνο 36% δήλωσε ότι πιστεύει ότι ανάρμοστες συμπεριφορές θα καταγγελθούν (vs 44% των ερωτηθέντων χωρίς αναπηρία, 39% των συμμετεχόντων που ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, 41% των συμμετεχόντων που ανήκουν σε θρησκευτική μεινότητα).
• Και οι γυναίκες ανέφεραν ότι έχουν υποστεί διακρίσεις σε ποσοστό μεγαλύτερο του διεθνούς μ.ο. (9% vs 7%), ενώ το 19% των γυναικών δήλωσε ότι αντιμετώπισαν εμπόδια στη σταδιοδρομία τους, έναντι 11% των ανδρών, 16% των συμμετεχόντων που ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, 16% που ανήκουν σε θρησκευτική μειονότητα.
• 26% των συμμετεχόντων δεν πιστεύουν ότι η εταιρία τους συμπεριφέρεται ισότιμα στους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την οικογενειακή τους κατάσταση. Το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο στις γυναίκες (29%). Ακόμα, 33% των συμμετεχόντων στην έρευνα πιστεύει ότι η οικογενειακή κατάσταση μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην καριέρα κάποιου, με το ποσοστό αυτό να αυξάνεται στο 38% μεταξύ των γυναικών και να μειώνεται στο 22% στους άντρες.
• 27% των συμμετεχόντων δεν πιστεύουν ότι η εταιρία τους συμπεριφέρεται ισότιμα στους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο στις γυναίκες (30%) και μικρότερο στους άντρες (22%), ενώ 34% των συμμετεχόντων στην έρευνα πιστεύει ότι η ηλικία μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην καριέρα κάποιου.
Η Γενική Διευθύντρια του Συνδέσμου, Νερίνα Κομιώτη δήλωσε σχετικά «Ήταν ένα δύσκολο αλλά απαραίτητο βήμα, καθώς όλοι μας μιλάμε για Diversity & Inclusion και έχουμε ήδη ξεκινήσει να υλοποιούμε σχετικές πρωτοβουλίες. Πώς όμως μπορούμε να είμαστε ουσιαστικοί, όταν δεν ξέρουμε πόσο συμπεριληπτικοί είμαστε εμείς οι ίδιοι ως κλάδος; Αυτή η έρευνα επιχειρεί να αποτυπώσει κατά πόσο οι εργαζόμενοι στο marketing και την επικοινωνία αισθανόμαστε ότι «ανήκουμε», κατά πόσο νιώθουμε ότι αποτελούμε οργανικό κομμάτι των επιχειρήσεων χωρίς αστερίσκους, χωρίς να πρέπει να κρύψουμε σημάδια, πεποιθήσεις, απόψεις, χωρίς να πρέπει να παλέψουμε με βαθιά ριζωμένα στερεότυπα και ακόμα, αν θεωρούμε ότι σημειώνεται πρόοδος.
Γνωρίζουμε ότι ως κλάδος έχουμε τη δύναμη να φέρουμε ριζική αλλαγή. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν και δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στις ανισότητες ούτε να επαναπαυόμαστε. Το όφελος από την πρόοδο στα θέματα Diversity, Equity & Inclusion αφορά και στην κοινωνία, αλλά και στις εταιρείες και τα brands. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι έλαβαν μέρος και καταφέραμε όλοι μαζί η Ελλάδα να είναι 6η σε συμμετοχές, μεταξύ χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ινδία, ο Καναδάς κ.α.».
