Η επιτυχία είναι στόχος ζωής… με συνέπειες

Ακολουθεί το κείμενο του Γρηγόρη Αντωνιάδη, όπως αναρτήθηκε στο site tsemperlidou.gr:

Επιτυχία είναι για τους περισσότερους από εμάς το όραμα, το τελικό στάδιο, το όνειρο μιας ζωής. Είναι όμως και ο λόγος της αιώνιας εσωτερικής αγωνίας του ανθρώπου.

Επειδή η επιτυχία είναι και φιλοδοξία και συνήθως έχει και μια διάσταση υπερβολής, η διαδρομή προς αυτήν είναι μια διαδρομή δύσκολη, αγχωτική, ένας συνεχής αγώνας, όπου το προεξάρχον στοιχείο είναι το ανικανοποίητο. Κάθε φορά που πετυχαίνουμε ένα στόχο δεν μένουμε σ’ αυτήν την επιτυχία, δεν την απολαμβάνουμε. Γρήγορα την ξεχνάμε και βάζουμε πλώρη για να κάνουμε το επόμενο βήμα προς την ανέλιξη, την καταξίωση (υλική αλλά και πλείστες όσες φορές άυλη, ηθική).

Για πολλούς αυτή η εσωτερική σύγκρουση και το ανικανοποίητο σχετικά με το τι έχουμε σήμερα και τι θέλουμε να πετύχουμε αύριο, είναι και η βασική κινητήρια δύναμη για να κάνουν την προσπάθεια. Για κάποιους άλλους είναι πηγή άγχους και κατάθλιψης. Για δε λίγους, που ξέρουν να εκτιμούν αυτό που έχουν ήδη πετύχει, αυτό που έχουν σήμερα, δεν υπάρχει εσωτερική σύγκρουση ή το ανικανοποίητο. Αξιολογούν ως σημαντικότερα στην ζωή πράγματα που εμείς οι πολλοί τα παραβλέπουμε, τα προσπερνάμε, ξεχνάμε συνειδητά την σημαντικότητα τους για μια ισορροπημένη ζωή.

Σε ποια από τις τρεις κατηγορίες ανήκει ο καθένας μας δεν είναι πάντα προσωπική του επιλογή. Το οικογενειακό περιβάλλον, ο κοινωνικός περίγυρος, η οικονομική κατάσταση αλλά και οι συγκυρίες, το εργασιακό περιβάλλον που βρισκόμαστε, μας σπρώχνουν προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση και χωρίς να το καταλάβουμε γινόμαστε πλέον ευσυνείδητοι μαχητές του ονείρου ή της παραίτησης.

Όποια και εάν είναι η επιλογή που κάνουμε στην ζωή έχει τις συνέπειές της, για τις οποίες πρέπει, αν μη τι άλλο, να έχουμε την ωριμότητα να αποδεχθούμε την πατρότητά τους και όχι να υπεκφεύγουμε ρίχνοντας τις ευθύνες στους άλλους ή στο σύστημα.