To site χρησιμοποιεί cookies. Επιλέγοντας “Αποδοχή”, σημαίνει ότι συμφωνείτε με την χρήση των cookies όπως αναγράφεται στους όρους πολιτικής.
ΑΠΟΔΟΧΗ COOKIES
Menu

Κρέτσος: Δεν θέλουν να πληρώσουν οι γνωστοί "ολιγάρχες" της τηλεόρασης

Κρέτσος: Δεν θέλουν να πληρώσουν οι γνωστοί "ολιγάρχες" της τηλεόρασης

«Για μία ακόμη φορά οι γνωστοί "ολιγάρχες" της τηλεόρασης προβάλλουν τα "σοβαρά" επιχειρήματά τους με στόχο την αναβολή της διαδικασίας αδειοδότησης  και την αποφυγή πληρωμής» ήταν η απάντηση του γενικού γραμματέα Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, Λευτέρη Κρέτσου, στην ανακοίνωση της ΕΙΤΗΣΕΕ για την απόφαση του SEDDIF.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνειών -προσθέτει- πρέπει να τονιστεί ότι στο SEDDIF καθορίστηκε ποιες συχνότητες θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μετά την απόδοση του Δεύτερου Ψηφιακού Μερίσματος.

«Σε ημερομηνίες δηλαδή που θα καθοριστούν μετά από συμφωνία με τις όμορες χώρες. Δεν αποφασίζει δηλαδή μόνο η χώρα μας για το χρονοδιάγραμμα, αλλά θα υπάρξει και δεύτερος γύρος συναντήσεων με τις όμορες χώρες. Συνεπώς το επιχείρημα περί αναμονής για την τελική έκβαση της διαπραγμάτευσης είναι αστείο. Μήπως η ΕΙΤΗΣΕΕ θα ήθελε να περιμένουμε και το WRC-2023 για να δούμε αν τελικά θα υπάρξει και Τρίτο Ψηφιακό Μέρισμα στη βάση της απόφασης του WRC-2015;»

Ο κ. Κρέτσος χαρακτηρίζει ευχάριστο ότι αναγνωρίζεται «η προσπάθειά μας για το διεθνή συντονισμό των συχνοτήτων.  Σαφώς και αποτελεί επιτυχία της ομάδας συντονισμού που από τις 2,5 συχνότητες (αντί για 8) που θα παρέμεναν στη χώρα μας σε κάποιες περιοχές, π.χ. στις Κυκλάδες,  μετά την απονομή του Δεύτερου Ψηφιακού Μερίσματος, κατάφερε να αυξήσει τον αριθμό τον ραδιοδιαύλων. Αυτό και ως απάντηση για τον αριθμό 4 που προέβλεπε και η προηγούμενη διαδικασία αδειοδότησης».

Ο γενικός γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας σημειώνει ότι όσο εξελίσσεται η τεχνολογία  άλλο τόσο αυξάνονται οι απαιτήσεις των τηλεθεατών για την ποιότητα μετάδοσης και την υποστήριξη νέων υπηρεσιών από την κινητή τηλεφωνία. «Συνεπώς, το διαθέσιμο φάσμα ραδιοσυχνοτήτων για την επίγεια ψηφιακή ευρυεκπομπή βαίνει μειούμενο».

Και καταλήγει με ένα ρητορικό όπως σημειώνει ερώτημα: «Αφού ενδιαφέρει την ΕΙΤΗΣΕΕ τόσο πολύ η αξιοποίηση του φάσματος, γιατί τότε που έγινε η ψηφιακή μετάβαση δεν τέθηκε το αίτημα προς τις κυβερνήσεις της εποχής για την αύξηση των αριθμών των  καναλιών; Όταν χωρίς τίμημα τους διδόταν η άδεια μετάδοσης για τα 8 κανάλια και σε τυπική ευκρίνεια, γιατί δεν ζητούσαν να σπάσουν το ολιγοπώλιό τους και δεν διαμαρτύρονταν για τον χάρτη συχνοτήτων και τις ασυντόνιστες συχνότητες; Να υποθέσουμε πως όταν πρέπει να βάλει κάποιος το χέρι στην τσέπη τότε αναζητά "συμμάχους" μήπως και μειωθεί το τίμημα;»