Κανάλια: Οι επιπτώσεις από τις 4 άδειες

Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν τίθεται  ως  κριτήριο για την αδειοδότηση παρόχων περιεχομένου η  βιωσιμότητα του κλάδου τονίζουν σε εκτενές non paper τους σε ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα οι τηλεοπτικοί σταθμοί που, μεταξύ άλλων αναφέρουν, πως πρόκειται για πρωτάκουστη ενέργεια για ένα κράτος αστικής δημοκρατίας όπου λειτουργεί η ελεύθερη αγορά να επιβάλλεται από την κυβέρνηση πόσες άδειες λειτουργίας θα επιβάλλονται για έναν κλάδο με βάση υποτίθεται το τζίρο στην αγορά, όταν η ίδια η ελεύθερη αγορά ρυθμίζει τη δυνατότητα ύπαρξης του μεριδίου που μπορεί να σηκώσει.

Όσον αφορά το ποιος και γιατί πρέπει να αποφασίζει για τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών και ποιος πρέπει να διενεργεί τη διαγωνιστική διαδικασία, τα κανάλια τονίζουν πως το Σύνταγμα της χώρας μας υπαγορεύει με πολύ σαφήνεια το καθεστώς αδειοδότησης για τους τηλεοπτικούς σταθμούς.

«Η αρμοδιότητα ανήκει στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, ως Ανεξάρτητη Αρχή, ακριβώς για να διασφαλίζεται η νομιμότητα και η διαφάνεια της διαδικασίας, με όρους που εξασφαλίζουν ταυτόχρονα τον πλουραλισμό και την πολυφωνία των απόψεων, λαμβάνοντας υπόψη και τους όρους της ελεύθερης αγοράς» σημειώνεται στο non paper όπου υποστηρίζεται  πως η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρακάμψει το ΕΣΡ συνιστά συνταγματική εκτροπή, καθώς επιδιώκει να μεταφέρει την αρμοδιότητα στην κυβέρνηση και σε έναν μόνο Υπουργό, ώστε να μπορεί ελέγξει με μη νόμιμο τρόπο τους φορείς της ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρουν έχουν τα όσα υποστηρίζουν οι σταθμοί πως θα έχουν σαν επιπτώσεις τα τέσσερα μόνο κανάλια λειτουργίας

Α. Για τους πολίτες
Ο περιορισμός των τηλεοπτικών σταθμών, που μάλιστα η αδειοδότησή τους γίνεται απευθείας από τον Υπουργό και την Κυβέρνηση συνιστά πλήγμα στην ίδια τη Δημοκρατία, καθώς καταργείται η πολυφωνία και ο πλουραλισμός των απόψεων.
Επιπλέον, η εξάρτηση των τηλεοπτικών σταθμών από τους φορείς εξουσίας, προκειμένου να εξασφαλίζεται η λειτουργία τους είναι οπισθοδρόμηση. ‘Ετσι, το περιεχόμενο του προγράμματος αλλά και των απόψεων που θα εκφράζονται θα είναι προϊόν αυτής της “συναλλαγής”, στα πρότυπα ελέγχου του τηλεοπτικού προϊόντος από την κρατική τηλεόραση.
Αυτός εξάλλου είναι ο στόχος της κυβέρνησης, ο καλύτερος έλεγχος των φορέων ενημέρωσης, ώστε να μην παρουσιάζεται η αμείλικτη πραγματικότητα, ως συνέχεια του σκηνικού που έχει στηθεί από την κυβέρνηση με «κυνήγι μαγισσών» και κατασκευή «εσωτερικών εχθρών», ώστε να ενοχοποιηθούν τα ΜΜΕ για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα.

Επισημαίνεται ότι στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο μερίδιο τηλεθέασης σημειώνουν όχι τα οκτώ “μεγάλα” κανάλια, αλλά τα άλλα μικρότερα κανάλια. Το πρώτο θύμα του περιορισμού των αδειών που επιδιώκει η κυβέρνηση είναι αυτά τα κανάλια, που εκφράζουν διαφορετικές, “μη συστημικές” απόψεις, που δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν και να αδειοδοτηθούν.

Επιβάλλεται λοιπόν ένα είδος ολιγοπωλίου, το οποίο είναι και ευκολότερα διαχειρίσιμο από την κυβέρνηση, καθώς μπορεί καλύτερα να ελέγχει και εκβιάζει τους ελάχιστους σταθμούς που θα μείνουν, είτε μέσω της διανομής της κρατικής διαφήμισης είτε απειλώντας ότι θα βγάλει άδειες, αν δεν υπακούσουν στις επιταγές που επιβάλει.

Β. Για τους εργαζομένους και συνεργαζόμενους
Η συνεισφορά του κλάδου είναι τεράστια όχι μόνο για την ευρύτερη ελληνική οικονομία, αλλά για τησυμβολή του στη συντήρηση πολλών ακόμα κλάδων που στηρίζονται στην ελληνική τηλεοπτική παραγωγή, όπως τον κλάδο των σκηνοθετών και ηθοποιών, των μουσικοσυνθετών, των εισπρακτικών φορέων τους για τη δημόσια εκτέλεση, των τεχνικών, των διαφημιστών.

Η συρρίκνωση του κλάδου θα επιφέρει αναπόφευκτα απολύσεις, καθώς ο αριθμός εργαζομένων, άμεσων και έμμεσων συναρτάται με το παραγόμενο προϊόν, που θα συρρικνωθεί μαθηματικά από τη μείωση ύπαρξης τηλεοπτικών σταθμών. Αναπόφευκτα, ο κλάδος των τεχνικών θα είναι το επόμενο θύμα της συρρίκνωσης.

Ακόμα κι αν κάποιος υποστηρίξει ότι η υποχρέωση 400 εργαζόμενων σε κάθε κανάλι θα σταματήσει την αύξηση της ανεργίας του κλάδου, επειδή θα αναγκαστούν οι τηλεοπτικοί σταθμοί να κάνουν προσλήψεις, αυτό είναι άστοχο, διότι η αύξηση αυτή προσωπικού που θα επιβληθεί θα χαθεί από κάπου αλλού όπου θα γίνει μείωση.

Αρκεί να επισημανθεί το πλήγμα που θα υπάρξει στις εξωτερικές παραγωγές που αποτελούν τεράστιο κομμάτι του κλάδου, που ξαφνικά θα βρεθούν χωρίς αντικείμενο, συνεπώς και χωρίς δουλειά. Η αναγκαστική αύξηση των εργαζομένων στους σταθμούς αναγκάζει και την αύξηση των εσωτερικών παραγωγών, δημιουργώντας άλλο ένα ολιγοπώλιο, πλήττοντας τους ανεξάρτητους παραγωγούς. Μάλιστα, η ΕΕ έχει προβλέψει με ειδική Οδηγία την προστασία της ανεξάρτητης παραγωγής, ωστόσο με τη ρύθμιση της κυβέρνησης έρχεται το κράτος και κάνει την αντίθετη πολιτική.

Γ. Για τους δημιουργούς
Ο περιορισμός του αριθμού των τηλεοπτικών σταθμών σημαίνει και συρρίκνωση του προγράμματος, άρα και μείωση των πνευματικών δικαιωμάτων από παραγωγές, επομένως μείωση των εσόδων για τους οργανισμούς και φορείς πνευματικής ιδιοκτησίας. Κατά συνέπεια θα επέλθει και η μείωση εισοδήματος για τους δημιουργούς, σκηνοθέτες, συνθέτες κλπ

Δ. Για τους διαφημιζόμενους
Τεράστιο θα είναι το πλήγμα για τον κλάδο της διαφήμισης, καθώς η συρρίκνωση της τηλεοπτικής αγοράς αναπόφευκτα θα δημιουργήσει ολιγοπώλιο,ανεβάζοντας το κόστος διαφήμισης. Επομένως, θα είναι αδύνατο για τους εγχώριους παίκτες να ανταποκριθούν, λαμβάνοντας υπόψη και τα οικονομικά δεδομένα της κρίσης στη χώρας μας, επιτρέποντας μόνο στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες να επιβιώσουν στην αγορά. Έτσι, θα ανοίξει ακόμα περισσότερο η μεταφορά δαπάνης και ο κύκλος εισοδήματος μόνο σε οργανισμούς όπως google, facebook, που δεν θα έχουν καμία σχέση και δεν θα αφήνουν καθόλουχώρο στην εγχώρια αγορά.

Ε. Για τους καταναλωτές
Η αύξηση στο κόστος παραγωγής της διαφήμισης θα επιφέρει αναπόφευκτα και αύξηση του κόστους του ίδιου το προϊόντος, το οποίο θα μεταφερθεί στον καταναλωτή, που ακόμα κι αν δεν βλέπει τηλεόραση, επωμίζεται αναπόφευκτα την τιμή των προϊόντων.

Στ. Για τους τηλεθεατές
Λιγότερες παραγωγές, λιγότερες επιλογές,, λιγότερη πολυφωνία. Ανάγκη εύρεσης νέου τηλεοπτικού προϊόντος για το οποίο θα πρέπει να πληρώσουν, είτε για δορυφορικά προγράμματα, είτε για paytv, είτε για τηλεόραση μέσω διαδικτύουκ.ο.κ. Σε συνάρτηση με τον πολλαπλό πλειοδοτικό διαγωνισμό των πολλαπλών γύρων, το ενημερώνειν δια της τηλεοράσεως γίνεται παιχνίδι με πολύ ακριβό εισιτήριο – άρα εκ των πραγμάτων ο κύκλος της πολυφωνίας μειώνεται.

Ζ. Για την ελληνική οικονομία
Οι οικονομικές απώλειες για την ελληνική οικονομία από το κλείσιμο υγειών επιχειρήσεων που καταβάλλουν με συνέπειες τις φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις πολλών χιλιάδων ευρώ θα είναι τεράστια. Η συνεισφορά του κλάδου στην ελληνική οικονομία είναι τεράστια, καθώς από την έναρξη της ιδιωτικής τηλεόρασης έχουν διατεθεί προς το ελληνικό δημόσιο και επενδύσεις 8 δισ ευρώ, ενώ η ετησία συνεισφορά φτάνει στα 350 εκτ.

Ενδεικτικά:
•    Το σύνολο των άμεσων και έμμεσων φόρων του κλάδου της τηλεόρασης είναι 2,15 δισ. ευρώ με μέσο όρο κατά έτος 93 εκ. ευρώ
•    Οι τηλεοπτικοί σταθμοί αποδίδουν στα ασφαλιστικά ταμεία (με Αγγελιόσημο) 73 εκ. ευρώ ανά έτος και συνολικά για όλα τα χρόνια που δραστηριοποιούνται οι σταθμοί 1,7 δισ. ευρώ.
•    Ο κλάδος έχει επενδύσει 4,1 δισ ευρώ και κατά μέσο όρο επενδύει 175 εκ ευρώ ετησίως μέσα από τη διαδικασία των παραγωγών τηλεοπτικού προγράμματος.

Επισημαίνεται για μία ακόμα φορά ότι κανένα μέλος δεν έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές ούτε ένα ευρώ στο δημόσιο, στα ασφαλιστικά ταμεία και στις τράπεζες. Γι αυτό άλλωστε και οι έξι εταιρείες διαθέτουν φορολογική, ασφαλιστική και τραπεζική ενημερότητα. Επιπλέον, δεν υπάρχει από καμία εταιρεία μέλος της ΕΙΤΗΣΕΕ, καμία απολύτως καθυστέρηση σε καταβολή δόσεων και άλλων υποχρεώσεων προς δημόσιο, τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία στο πλαίσιο πάντοτε των διαδικασιών που ο νόμος ορίζει. Ο τραπεζικός δανεισμός δόθηκε με διάφανη και απόλυτα εγγυοδοτημένα τραπεζικά κριτήρια.  Από τότε εξυπηρετείται, όπως ορίζεται από τις σχετικές συμβάσεις, κάτι που αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι κανένα δάνειο δεν εμπίπτει στην κατηγορία των λεγόμενων "κόκκινων δανείων".

Επισημαίνεται επιπλέον το γεγονός ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί φορολογούνται με 41,5% επί του τζίρου συν ΦΠΑ. Ποιος άλλος κλάδος φορολογείται με 41,5%; Και ποιος κλάδος με αυτή τη φορολόγηση θα ήταν βιώσιμος; Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την βιωσιμότητα των τηλεοπτικών σταθμών θα ήταν ποιο εύκολο να συμβάλει σε αυτό, μειώνοντας την φορολόγηση με 41,5% επί του τζίρου συν ΦΠΑ.

Διαβάστε στο BusinessNews.gr τι άλλο αναφέρουν στο non paper τα κανάλια