Το μέλλον θα φέρει και ευκαιρίες

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Λίγο μετά την αποχώρησή του από τη Mass Athens, ο Νικόλας Μπενόπουλος κάνει στο adbusiness ένα σύντομο απολογισμό των 6 «δημιουργικότατων χρόνων» αυτής της συνεργασίας και δηλώνει χαρούμενος που είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει σε μεγάλα και ξεχωριστά επικοινωνιακά projects. Kαθώς όμως το παρελθόν -όσες ευχάριστες αναμνήσεις κι αν ξυπνα- παραμένει πάντα παρελθόν, η κουβέντα μας με τον κ. Μπενόπουλο εστιάζει στο μέλλον, που όπως μας σημειώνει ο ίδιος, «πέρα από την κρίση, θα φέρει και ευκαιρίες».

Στις παρακάτω γραμμές, λοιπόν, ακουλουθούν οι σκέψεις του για το τι μέλλει γενέσθαι στην ελληνική αγορά και κοινωνία, αλλά και για το πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και οι δυσκολίες. Τέλος, δεν παραλείπει να μας προϊδεάσει για τα επόμενα επιχειρηματικά του βήματα, τα οποία, όπως λέει, σύντομα θα μπορεί να ανακοινώσει.

Τα χρόνια στη Mass

Καταρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να κάνω ένα απολογισμό για τη δουλειά μου στη MASS. Θέλω να ξεκινήσω με ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Τάσο Πηλό για τη συνεργασία που είχαμε. Στην αποχαιρετιστήρια ομιλία παραδέχτηκα ότι μάλλον τον αδίκησα, όπως και όλους τους συνεργάτες μου. Νιώθω ότι αυτά τα χρόνια έμαθα περισσότερα απ’ ό,τι προσέφερα. Η αυτονομία που μου δόθηκε δημιούργησε στην αγορά την αίσθηση ότι υπήρξα και μέτοχος. Μέτοχος δεν υπήρξα ποτέ, αλλά ως στέλεχος θεωρώ ότι αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη δυνατή φιλοφρόνηση και επιβεβαίωση.

Το 2004, μετά την απόλυτα επιτυχημένη έκδοση της City Press και με την ευφορία -στα όρια της ευδαιμονίας- που κυριαρχούσε στο επιχειρείν, μετά το πέρας των Ολυμπιακών αγώνων, η προοπτική και η πρόκληση συνεργασίας με μια διαφημιστική εταιρεία και μάλιστα με το ειδικό βάρος του ονόματος της MASS, ήταν μεγάλη. Είχα διανύσει μια πορεία από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 με κομβικές στάσεις, όπως: o Ελεύθερος Τύπος των 200.000 φύλλων, η Δάφνη Επικοινωνίες με την πληθώρα των νέων εκδόσεων και λανσαρισμάτων στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Τέλος, η συμβολή μου στη δημιουργία μιας ολόκληρης νέας κατηγορίας, τις εφημερίδες δωρεάν, με το Metrorama και τη City Press. Είχα καλύψει τα δύο τρίτα από ένα ισόπλευρο τρίγωνο που αφορούσε στο διαφημιζόμενο και στα Μέσα. Έλειπε η τρίτη πλευρά του τριγώνου: η οπτική της διαφημιστικής εταιρείας.

Στη Mass πέρασα έξι δημιουργικότατα χρόνια, με… πολύ Mig, ΟΠΑΠ, ΕΚΟ, Δέλτα, αλλά και Marfin, Deere, Autoplus, Kraft, Singular. Υπήρξε ονοματολογία όπως το The Athens Mall και το Golden Hall, αλλά και η υπαίθρια έκθεση Athens’ Heart. Γυρνώντας πίσω στο χρόνο νιώθω πολύ χαρούμενος που είχα την ευκαιρία να συμμετέχω στις ομάδες που χειρίστηκαν όλες αυτές τις ξεχωριστές προκλήσεις, τόσο στη διαμόρφωση του concept και του branding, όσο και σε επίπεδο στρατηγικής και επικοινωνίας.

Το μέλλον

Το μέλλον το αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η αγορά και ιδίως ο τριτογενής τομέας των υπηρεσιών θα υποστεί ένα σοκ προσαρμογής. Προσαρμογή σε νέα μεγέθη, νέες χρεώσεις, αλλά και νέους τρόπους πληρωμής. Η ελληνική αγορά είναι ρηχή, και ως εκ τούτου παρουσιάζονται δραματικές στρεβλώσεις τόσο στην αξιολόγηση, όσο και στην υλοποίηση ενεργειών που αφορούν στον ευρύτερο τομέα των ΜΜΕ. Ενδεικτικό αυτής της στρέβλωσης και σε επίπεδο διάθεσης και νοοτροπίας είναι διαφημιζόμενοι και επιχειρήσεις που είναι απόλυτα διατεθειμένες να πληρώσουν για υπηρεσίες που τους παρέχουν εταιρείες με έδρα στην Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ κ.λπ., αλλά για τις ίδιες υπηρεσίες (ή και καλύτερες) θεωρούν δεδομένο ότι η ελληνική αγορά πρέπει να τις παρέχει δωρεάν ή, χειρότερα ακόμα, δεν είναι διατεθειμένοι να τις πληρώσουν. Το υπαρκτό κόστος για τις υπηρεσίες αυτές παραμένει κρυφό, με αποτέλεσμα να μεγεθύνονται οι στρεβλώσεις που προανέφερα. Το μέλλον, λοιπόν, πέρα από την κρίση, θα φέρει και ευκαιρίες. Είναι θέμα προοπτικής. Συχνά φέρνω ως παράδειγμα μια στολή για το καρναβάλι. Για τους κατοίκους της Πάτρας είναι συνώνυμο με την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας, για έναν αστό είναι μια ευκαιρία για διασκέδαση και για την εκκλησία το κατάλοιπο μιας παγανιστικής τελετής. Και οι τρεις έχουν δίκιο. Είναι συγχρόνως μια ευκαιρία, μια επιθυμία και μια κρίση αξιών. Κάπως έτσι βλέπω και τα όσα διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια μας τα τελευταία χρόνια.

Ο κοινωνικός ιστός ανασυντίθεται, η κοινωνική συμπεριφορά αλλάζει. Τα όρια «των αναγκαίων» και «μη αναγκαίων» οριοθετούνται από την αρχή. Η κατάθλιψη που διαπερνά την ελληνική κοινωνία θα την οδηγήσει αν όχι σε αυτογνωσία, τουλάχιστον να επαναπροσδιορίσει την ηθική της, την αισθητική της, τις δομές της και τις αντοχές της. Αυτές είναι οι προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε και ως πολίτες και ως εργαζόμενοι.

Η λύση

Φοβάμαι ότι δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές και ότι η λύση είναι διαφορετική για τον καθένα μας. Σε εταιρικό επίπεδο η λύση ονομάζεται ρευστότητα και ανάπτυξη των δραστηριοτήτων εκτός Ελλάδος. Ως καταναλωτής, αποφασίσαμε οικογενειακώς να καταναλώνουμε συνειδητά το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό από ελληνικά προϊόντα. Προϊόντα που παράγονται και κατασκευάζονται στην Ελλάδα. Από το κρασί και το κρέας μέχρι …τον προορισμό των διακοπών. Ως πολίτης, ομολογώ ότι το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο. Η νοοτρο πία μας κατά κάποιο τρόπο μάς δεσμεύει. Θεωρούμε και πιστεύουμε ότι όλα τα προβλήματα τα διαχειρίζεται και τα λύνει η οικογένεια.

Έτσι, δημιουργούνται -με δραματική ακρίβεια- νέες γενιές κακομαθημένων Ελλήνων, και συγχρόνως διαιωνίζεται η αντίληψη ότι οι λύσεις δε βρίσκονται στην κοινωνία (αφού τα θέματα λύνονται στον πυρήνα της οικογένειας). Αφού λοιπόν, η λύση στα προσωπικά μας προβλήματα βασίζεται στο άτομο, η λύση για τα ευρύτερα θέματα της ελληνικής κοινωνίας θα έλθει από το άτομο, τη μονάδα. Η λύση θα προέλθει από το άθροισμα των ατομικών επιλογών, είτε αφορά στην ψήφο, είτε στις συναναστροφές μας με τους συμπολίτες, είτε στην ευρύτερη συμπεριφορά μας, είτε στην αισθητική μας. Αυτός είναι και ο ακρογωνιαίος λίθος του προβλήματος. Πρέπει όλοι να δεχτούμε ότι η συμπεριφορά του ενός, του καθενός μας, δε δεσμεύει μόνο το άτομο, τον εαυτό μας, αλλά εκπροσωπεί και αντικατοπτρίζει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Αν νιώσουμε, αν πιστέψουμε ότι η συμπεριφορά μας, όσον αφορά στη διαχείριση της καθημερινότητας, συμπεριλαμβάνει, αντικατοπτρίζει και δεσμεύει το σύνολο της κοινωνίας, μια φιλότιμη και πατριωτική διάθεση είναι ικανή να μας επιβάλει μια νέα αισθητική, νέες επιλογές και νέα ψυχολογία. Βρισκόμαστε κάτω από ένα μεγεθυντικό φακό, ο οποίος με πολλαπλασιαστική διάθεση προβάλλει τα μειονεκτήματά μας και τα προτερήματά μας. Οι Έλληνες συμπολίτες δεν είναι αντίπαλοι.

Έχουν τα ιδία ακριβώς προβλήματα με εμάς. Μόλις εμείς δείξουμε καλή διάθεση, η αντανάκλαση αυτής της συμπεριφοράς θα είναι καταλυτική. Αυτό ξεκινά από τον εαυτό μας και επεκτείνεται στην οικογένεια. Διαπέρνα την εταιρεία που εργαζόμαστε, την πόλη που ζούμε, την κοινωνία. Στο τέλος θα αγγίξει όλη την Ελλάδα. Έτσι μόνο, από το άτομο στο σύνολο, από το επιμέρους στο άθροισμα, θα αλλάξουμε οι ίδιοι και θα αλλάξει και η αντίληψη που έχει διαμορφωθεί και παγιωθεί για την Ελλάδα και τους Έλληνες τα τελευταία χρόνια.

Κλείνοντας, θέλω να επισημάνω ότι ενώ θεωρώ το χώρο της επικοινωνίας ως το ζωτικό χώρο λειτουργιάς και δραστηριοποίησής μου, το Ιnternet και το ηλεκτρονικό gaming παρουσιάζουν μεγάλο επιχειρηματικό ενδιαφέρον. Θεωρώ ότι σύντομα θα μπορώ να ανακοινώσω τα νέα μου σχεδία.