Soho Square - Ε.Ι. Παπαδόπουλος Α.Ε.: 100 χρόνια αγάπης σε 3 λεπτά

∆εν είναι πολλές οι εταιρείες που γιορτάζουν 100 χρόνια επιτυχηµένης πορείας ή που µπορούν να υπερηφανεύονται πως εδώ και έναν αιώνα βρίσκονται σε κάθε ελληνικό σπίτι. Επίσης, δεν είναι πολλές οι εταιρείες που καταφέρνουν να παρουσιάζουν µια τόσο εντυπωσιακή επικοινωνία για ένα τόσο σηµαντικό ορόσηµο κερδίζοντας την καθολική αναγνώριση και τα εύσηµα από όλες τις πλευρές. Οι άνθρωποι της Soho Square και της Ε.Ι. Παπαδόπουλος Α.Ε. µίλησαν στο adbusiness για την καµπάνια µε την οποία η εταιρεία λέει ένα µεγάλο «ευχαριστώ» για την αγάπη που έχει εισπράξει από την ελληνική οικογένεια όλα αυτά τα 100 χρόνια και µας εξηγούν πώς δηµιουργήθηκε η τρίλεπτη ταινία που βασιζόµενη στο story telling, κατόρθωσε να κερδίσει τις εντυπώσεις από την πρώτη στιγµή της προβολής της.

Συνέντευξη στον Δηµήτρη Τσουκαλά

Πώς νιώσατε την πρώτη φορά που είδατε την ταινία; Ποια συναισθήµατα σας δηµιούργησε;


Ιωάννα Παπαδοπούλου - Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος Ε.Ι. Παπαδόπουλος Α.Ε.: Βαθιά συγκίνηση. Έβλεπα σε τρία -καλογυρισµένα- λεπτά την ιστορία της οικογένειάς µου να συµπορεύεται µε την ιστορία της χώρας µου. Έβλεπα τα προϊόντα µας να συντροφεύουν την οικογένεια Ζέκερη, ως συµβόλου κάθε ελληνικής οικογένειας και ένιωσα την αγάπη που έχουµε εισπράξει ως εταιρεία -και που προσπαθήσαµε να ανταποδώσουµε µε ένα µεγάλο «ευχαριστώ»- να ξεχειλίζει. 

Αν σας ζητούσαµε να µας αναφέρετε τις ηµεροµηνίες-σταθµός στην ιστορία της εταιρείας, ποια ορόσηµα θα αναφέρατε;

Ιωάννα Παπαδοπούλου: Η έλευση της οικογένειάς µας στην Ελλάδα το 1922, όταν διαπιστώθηκε η απουσία των µπισκότων από τη χώρα και γεννήθηκε η επιχειρηµατική ιδέα και έτσι παρέµειναν εδώ, ενώ αρχικώς ο προορισµός τους από την Κωνσταντινούπολη ήταν η Μασσαλία.

Η αγορά ενός µικρού φούρνου στις αρχές της δεκαετίας του ’30, όπου ψήνονταν τα Πτι-Μπερ, τα Μιράντα και τα Cream Crackers. Το πρώτο µικρό εργοστάσιο, στην οδό Θεσσαλονίκης, το 1938. Το πρώτο µεγάλο και σύγχρονο εργοστάσιο, είκοσι χρόνια αργότερα, το 1957, στην Πέτρου Ράλλη. Η δεκαετία του 1970, µε ένα ακόµα εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη, το 1973, και η δηµιουργία των Caprice το 1979. Το τρίτο εργοστάσιο στον Βόλο, το 1989, αλλά και η είσοδός µας στην αγορά των αρτοσκευασµάτων την ίδια χρονιά, µε τα Krispies. H σοκολατένια µας δεκαετία, του ’90, όπου τα Πτι-Μπερ, τα Μιράντα και τα Γεµιστά άρχισαν να διατίθενται και µε επικάλυψη σοκολάτας. Είναι η δεκαετία που δηµιουργήθηκε και το τέταρτο εργοστάσιο, στα Οινόφυτα, και ξεκίνησε η παραγωγή των φρυγανιών µας, αλλά και των Digestive. Η τελευταία δεκαετία, όταν δηµιουργήσαµε τη δική µας σειρά µε συσκευασµένο ψωµί υψηλής διατροφικής αξίας, τις µπάρες Digistive και τα Πολυδηµητριακά.

Ποιο θα λέγατε πως είναι το USP της εταιρείας Παπαδοπούλου; Ποια στοιχεία την καθιστούν µοναδική και πώς αποτυπώνονται στην επετειακή καµπάνια;

Ιωάννα Παπαδοπούλου: Αδιαµφισβήτητα, η σχέση µας µε κάθε ελληνική οικογένεια, η παρουσία µας στα σπίτια τους τα τελευταία 100 χρόνια. Είναι µια σχέση σταθερή, δυνατή και δυναµική, την οποία νιώθουµε κάθε µέρα, και την ίδια στιγµή προσπαθούµε να τιµήσουµε κάθε µέρα, µε αγάπη και σταθερά άριστη ποιότητα στα προϊόντα µας, µε καινοτοµία και υψηλή διατροφικότητα. Είναι ακριβώς αυτή η σχέση που αποτυπώθηκε και στην επετειακή µας καµπάνια.

Πέρα από την ταινία, η εταιρεία παρουσίασε και µια έκθεση για τα εκατό της χρόνια. Ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσµου;

Ιωάννα Παπαδοπούλου: Στην έκθεση «Παπαδοπούλου 100. Η ιστορία της Εταιρείας 1922-2022», που φιλοξενήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη, παρουσιάσαµε για πρώτη φορά στο κοινό το Ιστορικό Αρχείο µας.  Ήταν µια πλήρης µουσειακή εµπειρία, ένα ιστορικό αφήγηµα τόσο για την εταιρεία µας, όσο και για την ιστορία του µπισκότου συνολικά, σε παράλληλη πορεία µε την ιστορία της Ελλάδας, µέσα από µια  διαδροµή 1.000 τ.µ. και 10 διαδοχικών ενοτήτων, που αντιστοιχούσαν σε ισάριθµα περιβάλλοντα. Οι επισκέπτες µπορούσαν να δουν περισσότερα από 300 εκθέµατα, πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό και διαδραστικούς σταθµούς.  Όσοι την επισκέφθηκαν, µικροί και µεγάλοι, µας µετέφεραν κατά την έξοδό τους πως ήταν µια απολαυστική εµπειρία, την οποία ένιωσαν οικεία και ταυτόχρονα ενδιαφέρουσα. Η ξενάγησή της, µέσα από την αφήγηση των αρχιτεκτόνων Γιάννη και Σπύρου Κίζη και της µουσειολόγου Ερατούς Κουτσουδάκη, βρίσκεται στο site της εταιρείας µας, οπότε ακόµα κάποιος µπορεί να τη δει, έστω και ηλεκτρονικά.

Σε αυτά τα εκατό χρόνια πορείας η Παπαδοπούλου πάντα επένδυε στην επικοινωνία, το marketing και το branding. Ποια θα λέγατε πως είναι η φιλοσοφία σας σε αυτό το πεδίο;

Ιωάννα Παπαδοπούλου: Η απλότητα, η σαφήνεια. Τίποτα περιττό, άκαιρο ή δύσπεπτο. Τίποτα που να αφήνει ερωτήµατα. Ακριβώς όπως είναι και η φιλοσοφία των προϊόντων µας. Και η χαρά. Αυτή η µικρή στιγµή χαράς που κρύβεται µέσα στα προϊόντα µας.

Η ταινία έχει τύχει ιδιαίτερα θετικής υποδοχής. Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις που ξεχωρίζετε;

Ιωάννα Παπαδοπούλου: Λάβαµε τόσα πολλά µηνύµατα, τόσα πολλά emails, τόσα πολλά τηλεφωνήµατα από όλο τον κόσµο, που ήταν συγκλονιστικό. Οι αντιδράσεις των µελών της οικογένειάς µας ήταν συγκινητικές. Οι αντιδράσεις, όµως, των καταναλωτών ήταν αυτές που ξεχωρίζω. Το τηλεφωνικό κέντρο πληµµύρισε µε τηλεφωνήµατα από καταναλωτές που κυριολεκτικώς έκλαιγαν από συγκίνηση και µας έστελναν ευχές. Τις κρατώ όλες στην καρδιά µου, γιατί είναι πολύτιµες.

Τι σηµαίνει για εσάς προσωπικά το ορόσηµο των εκατό χρόνων;

Ευάγγελος Αργυρόπουλος - Αντιπρόεδρος, Αναπληρωτής Διευθύνουσας Συμβούλου Ε.Ι. Παπαδόπουλος Α.Ε.: Ευθύνη για τα επόµενα εκατό.

«Aυτά τα 100 χρόνια είναι η ιστορία όλων µας»

Ένα διαφηµιστικό σποτ που θυµίζει trailer κινηµατογραφικής ταινίας µεγάλου µήκους. Πώς καταλήξατε στην ιδέα για την επετειακή καµπάνια της Παπαδοπούλου και σε ποια στοιχεία βασιστήκατε;

Λεωνίδας Αρβανίτης - Creative Director, Soho Square: Η αλήθεια είναι ότι η αρχική σκέψη ήταν να κάνουµε όντως µια µικρού µήκους ταινία! Κάπως έτσι µάλιστα το παρουσιάσαµε στην κυρία Παπαδοπούλου την πρώτη φορά, και η απάντησή της ήταν «ωραία ιδέα, κάντε το διαφήµιση όµως»…

Προφανώς δεν καταλήξαµε σε µια τέτοια ιδέα επειδή έτσι µας ήρθε· ήταν το ίδιο το brief που µας οδήγησε εκεί. Η ανάγκη, δηλαδή, να κάνουµε µια καµπάνια που θα ευχαριστούµε τον κόσµο για τα 100 χρόνια που περάσαµε όλοι µας µαζί µε τα προϊόντα Παπαδοπούλου. Στην ουσία, αυτά τα 100 χρόνια είναι η κοινή µας ιστορία. Αυτή η σκέψη πιθανώς να µας οδηγούσε σε κλισέ ιδέες και εκτελέσεις, οπότε σκεφτήκαµε ότι η λέξη «ιστορία» εµπεριέχει µέσα της την έννοια του storytelling.  Έπρεπε λοιπόν να φτιάξουµε µια δική µας ιστορία, µέσα από την οποία θα περνούσαµε το ευχαριστήριο µήνυµα της Παπαδοπούλου, µε έναν συναισθηµατικό τρόπο φυσικά.

Το καλό της υπόθεσης είναι πως είχαµε και την πραγµατική ιστορία της Παπαδοπούλου ως όπλο. Μια ιστορία η οποία είναι αδύνατον να σε αφήσει ασυγκίνητο. ∆ηλαδή, µια οικογένεια από την Κωνσταντινούπολη, που έφτιαχνε µπισκότα και τα πουλούσε στις γειτονιές της Πόλης, η οποία έφυγε το 1922 και έφτασε στον Πειραιά, για να συνειδητοποιήσει ότι στην Ελλάδα τότε δεν ήξεραν καν τι είναι το µπισκότο. Μετά, είναι η απόφασή τους να µείνουν εδώ, να στήσουν µια µικρή οικογενειακή επιχείρηση, η οποία κατάφερε σταδιακά να εξελιχθεί σε µια από τις µεγαλύτερες και πιο αγαπηµένες µάρκες στην Ελλάδα. Και φυσικά, είναι και τα ίδια τα προϊόντα, κάποια από τα οποία (Πτι Μπερ) υπάρχουν από το 1922 και κάποια άλλα λανσαρίστηκαν αργότερα, αλλά συνδέονται και µε σηµαντικές στιγµές της ελληνικής ιστορίας, όπως τα Cream Crackers (σε διάφανο περιτύλιγµα µε ένα απλό αυτοκόλλητο Παπαδοπούλου πάνω), που ο ελληνικός στρατός είχε ως ξηρά τροφή στον πόλεµο.

Όλα αυτά δεν µπορούσαµε να τα ξεχάσουµε, αλλά δεν θέλαµε κιόλας να κάνουµε µια ταινία γι’ αυτά. Θέλαµε να µη φαίνεται ότι η Παπαδοπούλου µιλάει για τον εαυτό της.  Έτσι, σκεφτήκαµε να περάσουµε όλη αυτή την ιστορία µέσα από µια άλλη οικογένεια, η οποία µοιράζεται κοινά µε την οικογένεια Παπαδοπούλου, καθώς κι αυτοί ήρθαν την ίδια εποχή από την Κωνσταντινούπολη και ταπεινά ξεκίνησαν τη δική τους επιχείρηση, η οποία µέσα σε 100 χρόνια εξελίχθηκε και µεγάλωσε. Το δηµιουργικό εύρηµα, να βάλουµε την οικογένεια αυτή να συναντιέται τυχαία µε την πραγµατική οικογένεια Παπαδοπούλου στο πλοίο και να δηµιουργηθεί ένα bonding µεταξύ τους, το οποίο θα κρατούσε εκατό χρόνια, ακόµα και αν σε όλα αυτά τα χρόνια οι δύο οικογένειες δεν συναντήθηκαν ποτέ ξανά, µας βοήθησε να ξεδιπλώσουµε την ιστορία και να της δώσουµε το απαραίτητο συναισθηµατικό βάρος.

Ποιο είναι το βασικό µήνυµα που θέλατε να περάσετε µε την ταινία; Τι θέλατε κυρίως να προβάλετε;

Λεωνίδας Αρβανίτης: Αυτό που θέλαµε να λάβει ο θεατής βλέποντας την ταινία είναι η αίσθηση ότι αυτά τα 100 χρόνια τα περάσαµε µαζί. ∆εν είναι η δική µας ιστορία, λέει µε τον τρόπο της η Παπαδοπούλου· είναι η δική σας. Και γι’ αυτό, επειδή µας βάλατε τόσο πολύ µέσα στη ζωή σας, δεν έχουµε τίποτα άλλο να πούµε παρά: «Σας ευχαριστούµε».

Στόχος µας ήταν πάνω από όλα να κάνουµε το θεατή να συνδεθεί µε τη fictional οικογένεια Ζέκερη. Να νιώσει ότι αυτά που έζησαν, θα µπορούσε να τα έχει ζήσει κι αυτός.  Ή, αν όχι, ότι τα ξέρει, τα καταλαβαίνει, τα νιώθει. Μπορεί να µην είµαστε όλοι από την Κωνσταντινούπολη, µπορεί να µη µένουµε όλοι στην Αθήνα, µπορεί να µην είχαµε ποτέ οικογενειακή επιχείρηση, αλλά το «πιάνουµε». Είναι η ιστορία όλων µας.

Από την πρώτη στιγµή της προβολής της η καµπάνια κέρδισε το κοινό. Ποιο είναι το feedback που λαµβάνετε ακόµη;

Δήµητρα Κακουλίδη - Βusiness Unit Director, Soho Square:  Έχουµε ζήσει κι άλλες πολύ επιτυχηµένες καµπάνιες, αλλά αυτή ήταν ίσως η µόνη φορά που ζήσαµε ένα καθολικό καλό συναίσθηµα να ταξιδεύει. Ήταν εκπληκτικό το πώς αγκάλιασαν όλοι αυτή την καµπάνια. Από συναδέλφους, φίλους, γνωστούς και συγγενείς, µέχρι ανθρώπους εντελώς άγνωστους προς εµάς που έψαξαν ποια εταιρεία ήταν πίσω από τη συγκεκριµένη δουλειά, βρήκαν το τηλέφωνο της εταιρείας και τηλεφωνούσαν επί µέρες ολόκληρες να µας συγχαρούν. Η αλήθεια είναι πως εκείνη που έζησε τις µεγαλύτερες στιγµές δόξας ήταν η Ελένη µας, που σηκώνει το τηλέφωνο της εταιρείας. Ακούγαµε µόνο εκείνη, αλλά συµπεραίναµε τι λεγόταν στην άλλη άκρη της γραµµής «Ναι, ναι, εµείς. Αχ, σας ευχαριστούµε... Σας άρεσε, ε;… Και τι ακριβώς σας θύµισε από τα παιδικά σας χρόνια; Ααααα… Πολύ ωραία, σας ευχαριστούµε, να είστε καλά!». Υπήρξαν κι άλλοι που έψαξαν, µας βρήκαν, αλλά δεν θέλανε εµάς, ζήτησαν να µεταφέρουµε τα συγχαρητήριά τους στην κυρία Παπαδοπούλου. Ήταν ένας πολύ ενδιαφέρων και ταυτόχρονα τρυφερός µήνας ο προηγούµενος. 

Ποιες είναι οι δυσκολίες και οι προκλήσεις που κρύβονται στη δηµιουργία της καµπάνιας ενός τόσο εδραιωµένου brand όπως η Παπαδοπούλου και, µάλιστα, για ένα τόσο σηµαντικό ορόσηµο όπως αυτό της συµπλήρωσης 100 χρόνων λειτουργίας;

Δήµητρα Κακουλίδη: ∆εν γιορτάζουν πολλές εταιρείες τα 100 τους χρόνια. Ήταν τεράστια τιµή που επέλεξε η εταιρεία Παπαδοπούλου να τα γιορτάσει µαζί µας, αλλά ταυτόχρονα ήταν τεράστια ευθύνη. Είναι η ιστορική σηµασία της εταιρείας, είναι ο καθηµερινός ρόλος που παίζει στα σπίτια όλων µας όσο θυµόµαστε τους εαυτούς µας, είναι η υπερπροσπάθεια που κάνουν οι άνθρωποί της και έχουν κατορθώσει να είναι στις καρδιές όλων µας, είναι το πόσο τους αγαπάµε σε προσωπικό επίπεδο, που µας έκαναν να είµαστε 100 φορές πιο προσεκτικοί. Λίγο πριν το λανσάρισµα της καµπάνιας, δε, άνοιξε µια καταπληκτική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, µε όλη την ιστορία των µπισκότων Παπαδοπούλου του τελευταίου αιώνα. Πήγαµε στα εγκαίνια λίγες µέρες αφού είχαν ολοκληρωθεί τα γυρίσµατα και η ταινία ήταν πλέον στο post production. Μας ρώταγαν όλοι -µε προσµονή- πότε θα είναι έτοιµη και πόσο ωραία θα είναι. Αντιλαµβάνεστε ότι φύγαµε από την έκθεση µε δέος και ταυτόχρονα βάρος να σταθούµε αντάξιοι των προσδοκιών και αυτού που είχαµε δει στην έκθεση και αυτού που σήµαινε η εταιρεία για τον κόσµο.  Ήταν η στιγµή που κοιταχτήκαµε µεταξύ µας και είπαµε: «Το µόνο βέβαιο είναι ότι δεν θέλουµε να είµαστε αυτοί που κατέστρεψαν την επέτειο των 100 ετών µε µια χλιαρή καµπάνια».

Πρόκειται για µια ιδιαίτερα απαιτητική παραγωγή. Τι ακριβώς περιελάµβανε και ποιες ήταν οι µεγαλύτερες προκλήσεις;

Ντένης Ηλιάδης, Σκηνοθέτης: Επειδή ξέραµε εξ αρχής ότι το όλο εγχείρηµα ήταν πράγµατι πολύ απαιτητικό, θέλαµε να µπορέσουµε να το υποστηρίξουµε όπως του αξίζει. Θα ήταν κρίµα µια τέτοια ιδέα να έχει απλώς «διαφηµιστικά» production values και αίσθηση. Θέλαµε να βρούµε το αληθινό συναίσθηµα στην εξέλιξη αυτής της ιστορίας, που παράλληλα συναντιέται µε κάποιον τρόπο και µε την ιστορία της χώρας µας. H υποστήριξη που µας παρείχε ο πελάτης, ο οποίος µοιράστηκε µαζί µας αυτή την αγωνία, ήταν εξαιρετικά σηµαντική, γιατί µας έδωσε τη δυνατότητα να το κάνουµε σωστά. Από την πρώτη στιγµή συµφωνήσαµε στον σεναριακό κορµό, στην αίσθηση που θέλαµε και σε έναν πολύ συγκεκριµένο και λεπτοµερή τρόπο αφήγησης. Οι προκλήσεις ήταν πολλές φυσικά, όπως για παράδειγµα το πώς θα κατασκευάσουµε ένα ταπεινό αρχικά σπίτι το οποίο σταδιακά θα επεκτείνεται µε την εξέλιξη της οικογενειακής επιχείρησης µέσα σε 100 χρόνια (εδώ πρέπει να δώσουµε εύσηµα στη ∆άφνη Καλογιάννη για την εξαιρετική της δουλειά στα σκηνικά).  Ή το πώς θα διαλέξουµε το κατάλληλο casting σε διαφορετικές ηλικίες έτσι ώστε να µπορεί ο θεατής να παρακολουθεί την εξέλιξη των χαρακτήρων χωρίς να χάνεται (και µε τη βοήθεια και ενός πολύ µελετηµένου make up aging από τη ∆ήµητρα Γιατράκου). Επίσης, έπρεπε το post production, από τη Faust, να µπορέσει µε ψηφιακές παρεµβάσεις να αποδώσει τις διαφορετικές εποχές της Αθήνας, κάτι που έγινε µε µεγάλη επιτυχία. Τέλος, ήταν πολύ σηµαντικό να γραφτεί η σωστή µουσική πάνω στην ταινία, µε έναν πιο αυθεντικό κινηµατογραφικό -και όχι νοσταλγικό- χαρακτήρα - και εδώ, θεωρώ ότι η δουλειά του Σταύρου Γασπαράτου ήταν εξαιρετική.

Συντελεστές

Από τη SOHO SQUARE ATHENS

Καλλίνα Κυρατσούλη, Head of Creative

Λεωνίδας Αρβανίτης, Creative Director

Νικόλας Βλάχος, Copywriter

Κωνσταντίνος Φραγκούλης, Senior Art Director

∆ήµητρα Κακουλίδη, Business Unit Director

Αθηνά Βράικου, Account Director

Ανδριάννα Μπάλλα, Account Executive

Αριάδνη ∆οκίου, Producer

Από την ΒΟΟ

Σκηνοθέτης: Ντένης Ηλιάδης

Executive Producer: Άρης Ντάγιος

Producer: Ηρακλής Μαυροειδής

Line Producer: Βάσω Βασιλοπούλου

Production Manager: Μπάµπης Βλαχοδηµητρόπουλος

DOP: Χρήστος Καραµάνης

Art Director: ∆άφνη Καλογιάννη

Costume Coordinator: Κατερίνα Τσακώτα

Stylists: Βασιλική Σύρµα, Άννα Ζώτου, Εβελύνα ∆αρζέντα

Make-up Artist: ∆ήµητρα Γιατράκου

Make-up Artist Assistant: Φανή ∆ηµητράκου,
Γιώργος Τορόσης

Casting: FIN Casting & Λυδία Γεωργανά

Editor: Γιάννης Χαλκιαδάκης

Color Grading: AnMar Film Lab

Original Score in Music: Σταύρος Γασπαράτος

Sound Design: Rabbeats Music

Post Production: Faust, BooPost