Τι σκέφτονται οι Millennials

Ο Brian Halligan, CEO και συνιδρυτής της HubSpot, μίας εταιρείας marketing και software η οποία έχει σαν βασικό αντικείμενο τη διαδικτυακή προώθηση των συνεργατών της (περισσότεροι από 5000 σήμερα) εξηγεί το γιατί η γενιά των Millennials ή αλλιώς η αποκαλούμενη και γενιά Y, έχει πολύ μεγάλη σημασία σήμερα.

Τον περασμένο μήνα στις ΗΠΑ εκατοντάδες χιλιάδες νέοι πέρασαν από τη ζώνη του φοιτητή στη ζώνη του εργατικού δυναμικού. Σε μία χώρα στην οποία σήμερα περισσότεροι από 21,9 εκατομμύρια άνθρωποι είναι είτε άνεργοι είτε υποαπασχολούμενοι το ερώτημα που μοιραία γεννάται είναι το τι μπορούμε να κάνουμε με τους νέους αυτούς. Ο Brian Halligan επιλέγει τον λιγότερο «περπατημένο» δρόμο και τονίζει πως αντί να μπούμε στη διαδικασία να τους αξιολογήσουμε και να τους κατατάξουμε σε γνωρίζοντες, άρτιους ή ανεπαρκείς καλό θα ήταν οι επιχειρήσεις να βρουν έναν τρόπο ώστε να αφομοιώσουν τον τρόπο σκέψης και τις νέου τύπου δεξιότητες της σύγχρονης γενιάς στο portfolio τους. Και αυτό γιατί ο τρόπος που σήμερα κινείται ο κόσμος αλλά και η επιχειρηματικότητα έχουν αλλάξει οριστικά.

Το πρόβλημα των παλαιότερων γενεών είναι πως οικοδόμησαν, τόσο την εποχή όσο και την επιχειρηματικότητα του σήμερα επάνω σε ξεπερασμένες (πλέον) βάσεις όπως τα χρήματα, η καταξίωση, η καριέρα και φυσικά η συνταξιοδότηση. Η σημερινή γενιά έχει εντελώς διαφορετικούς προσανατολισμούς αλλά και τρόπο σκέψης και δεδομένου πως σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα αποτελούν την κυρίαρχη ομάδα εργατικού δυναμικού καλό θα ήταν οι επιχειρήσεις να επενδύσουν σε χρόνο, χρήμα και ενέργεια προκειμένου να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας που οι άνθρωποι αυτοί όχι απλά θα υπηρετήσουν αλλά κυρίως θα αγαπήσουν.

Ακολουθεί μία σειρά από προτάσεις του Brian Halligan με τις οποίες είναι δυνατό οι σημερινές επιχειρήσεις, να δομήσουν ένα σύγχρονο και κυρίως θελκτικό εργασιακό περιβάλλον το οποίο και θα προσελκύσει τα «ταλέντα» του μέλλοντος και θα δώσει νέα πνοή και δυναμική στις επιχειρήσεις του σήμερα:

Χρήμα vs. Σκοπού

Οι παλαιότερες γενιές με την αποφοίτησή τους έμπαιναν άμεσα στην αναζήτηση εργασίας με βασικό (αν όχι μοναδικό) κριτήριο τις απολαβές. Σήμερα οι νέες γενιές έχουν εντελώς διαφορετική ιεράρχηση. Σαφέστατα οι απολαβές παίζουν ρόλο, όχι όμως το σημαντικότερο. Οι νέες γενιές δείχνουν σαφέστατα προσανατολισμένες στον σκοπό, στον στόχο και το αποτέλεσμα του καθημερινού τους μόχθου. Έχουν όνειρα και παλεύουν καθημερινά για αυτά.

Μοιραία μία σύγχρονη επιχείρηση που θέλει να προσελκύσει Millenials θα πρέπει να αποφασίσει σε ποιο σημείο μπορεί να αναπροσαρμόσει την στρατηγική της και κατά πόσο μπορεί (έστω και σταδιακά) να κάνει το πέρασμα από τη στυγνή κερδοφορία στην αναπτυξιακή εποχή.

Ιδιοψυχαναγκαστική διαταραχή vs.  Υπερκινητικότητας

Κατά το παρελθόν σαν εργαζόμενοι συνηθίζαμε να μένουμε σε μία εταιρεία το λιγότερο για επτά χρόνια, προσπαθώντας πάντοτε να τραβήξουμε με τρόπο θετικό την προσοχή του διευθυντή, ώστε κάποια στιγμή αυτός να μας χτυπήσει φιλικά στον ώμο και να μας προτείνει το επόμενο στάδιο… σε όρους ψυχιατρικής το συγκεκριμένο μοντέλο ονομάζεται Ιδιοψυχαναγκαστική διαταραχή.

Οι σύγχρονες γενιές δεν δείχνουν το παραμικρό ενδιαφέρον για την ικανοποίηση της εταιρικής ηγεσίας, αλλά προσπαθούν σκληρά να εμπλουτίζουν σε καθημερινή βάση τις γνώσεις τους. Θέλουν να αναπτύξουν όσο το δυνατόν περισσότερες δεξιότητες σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρόνο. Παραμένουν σε μία επιχείρηση κατά μέσο όρο 1,5 έτος… σε όρους ψυχιατρική οι νέες γενιές έχουν σύνδρομο Υπερκινητικότητας.

Οι σύγχρονες επιχειρήσεις θα πρέπει να προσαρμόσουν σημαντικά τις δομές τους προκειμένου να κρατήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τους ταλαντούχους νέους στις τάξεις τους. Θα πρέπει να επενδύσουν στην καινοτομία, να επιτρέψουν τη διευρυμένη χρήση των social media και γενικότερα να καλλιεργήσουν τις υποδομές εκείνες που θα «δέσουν» το ταλέντο στις εταιρικές τους υποδομές.

Τόπος vs. Ιδέας

Οι παλαιότερες γενιές θεωρούσαν το γραφείο ως ένα μέρος με γκρι τοίχους στο οποίο έπρεπε να βρίσκονται 8 ώρες την ημέρα τουλάχιστον και από το οποίο μπορείς να λείψεις 3 εβδομάδες το χρόνο.

Οι σημερινές γενιές έχουν ούτε λίγο, ούτε πολύ καταστρατηγήσει τα στενά τοπικά όρια της έννοιας εργασιακός χώρος. Πιστεύουν πως κάθε άνθρωπος μπορεί να επιλέγει τις ώρες που θα εργάζεται και πως με αυτό τον τρόπο γίνεται πολύ πιο παραγωγικός. Όσο για την έννοια διακοπές έχει κι αυτή χάσει το νόημά της όταν με ένα smartphone σήμερα μπορεί κάποιος να κάνει πράγματα που οι τεχνικοί του Apollo 13 δεν είχαν «ονειρευτεί».

Η χρυσή τομή βρίσκεται στο να αλλάξουν οι επιχειρήσεις τις κλασσικές έννοιες ωραρίων (δεν συμπεριλαμβάνονται για ευνόητους λόγους δουλείες όπως τα call centers και η εξυπηρέτηση πελατών) αλλά και χώρων. Ενοποιήστε τους εργασιακούς σας χώρους και παραχωρήστε ελευθερία στους ταλαντούχους εργαζομένους, η απόδοσή τους θα σας ανταμείψει. Όσο για τις διακοπές … όταν σας ζητηθεί μην τους την αρνηθείτε…

Κανόνες vs. Κριτικού πνεύματος

Οι παλαιότερες γενιές διδάχθηκαν να λαμβάνουν την πρώτη ημέρα στη δουλειά το «εγχειρίδιο» του καλού εργαζομένου, το οποίο περιείχε ένα σύμπλεγμα κανόνων και ποινών για παραβάσεις το οποίο και έπρεπε να τηρείται με ευλάβεια σχεδόν θρησκευτική.

Οι νέες γενιές δεν πολύ συντάσσονται με τους κανόνες. Τους αρέσει να αναζητούν, να δημιουργούν και κυρίως να αμφισβητούν το παρελθόν. Αυτό με τις σημερινές δομές είναι γόνιμο και εξελικτικό. Τη γονιμότητα αυτή θα πρέπει να εκμεταλλευτούν οι επιχειρήσεις αναθεωρώντας αναχρονιστικές τάσεις και πρακτικές.